At yetiştiriciliğinde en temel hedeflerden biri her damızlık kısraktan yılda bir canlı tayın doğmasıdır. Her ne kadar basit bir hedef gibi görünse de, kısraklarda uzun gebelik süresi ve sınırlı üreme sezonu gibi fizyolojik koşullar bu hedefe ulaşmayı zorlaştırır. Reprodüksiyonun kontrolü ve monitörizasyonu için geliştirilen teknikler, kısraklarda üreme verimliliğini artırsa da embriyonik kayıplar günümüzde hala bir paradoks olarak varlığını sürdürmektedir. Kısraklarda embriyonik dönem, 40 günlük süreyi kapsar, bu dönemdeki ölüm oranı değişken popülasyon ve metedolojiye göre %5-24 arasında değişkenlik gösterir. Etiyolojik faktörler internal, eksternal ve embriyo kaynaklı olmak üzere üç ana başlık altında sınıflandırılmıştır. Embriyonik ölümlerin en güvenilir teşhis yöntemi transrektal ultrasonografidir ve tanı, daha önce görüntülenmiş konseptusun ardışık iki muayenede görüntülenememesi prensibine dayanır. Embriyonun düzensiz şekli ve boyutu, ovulasyondan 16 gün sonra vezikülün hareketliliği, endometriyumda aşırı ödem ve sıvı birikimi gibi ultrasonografik bulgular embriyonik kayıplara işaret edebilir. Embriyonik gelişimin monitorizasyonu, etiyolojisi kaotik olan embriyonik ölümlerin tanısında ve fetilitenin kontrolünde hekimlere operasyonel bir çözüm sunar.