Η φύση των διπλωματικών επαφών που διαμορφώνονται μεταξύ Αιγύπτου και Εγγύς Ανατολής κατά τη διάρκεια της Ύστερης Εποχής του Χαλκού είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο δύσκολα θέματα, όχι μόνο για την Αιγυπτιολογία αλλά γενικά για την ιστορία της αρχαίας Μεσογείου. Αν και πτυχές μιας τέτοιας διπλωματικής διαδικασίας, όπως οι εμπλεκόμενοι πρωταγωνιστές, εξετάστηκαν σε αρκετές μελέτες στο παρελθόν, εξακολουθεί να λείπει μια ολοκληρωμένη ανάλυση όλων των σχετικών πρωτογενών κειμένων και των δευτερογενών πηγών. Κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με τους εσωτερικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην κινητοποίηση του Φαραωνικού ινστιτούτου και της εξουσίας προς τους ξένους κυβερνήτες και ηγεμονίες δεν έχουν διερευνηθεί σωστά στο παρελθόν. Αυτή η διατριβή θα καλύψει αυτό το κενό με την αναζήτηση και την ανάλυση των διαφόρων τρόπων πολιτικής σκέψης και δράσης: ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, διπλωματικές επαφές, η ποικίλη έννοια της μοναδικότητας της φαραωνικής εξουσίας και πτυχές της ιδεολογικής εγκατάλειψης της εξουσίας του Φαραώ, καθώς και η αμοιβαία προσέγγιση αυτών των επαφών από το Νέο Βασίλειο της Αιγύπτου και της Εγγύς Ανατολής θα εξεταστούν. Το κρίσιμο υπογραμμισμένο θέμα, το οποίο θα εξεταστεί διεξοδικά, είναι η αιγυπτιακή στάση απέναντι στους εταίρους της Εποχής του Χαλκού στην Εγγύς Ανατολή καθώς και το ζήτημα της πολιτικής και πολιτιστικής προσαρμογής στην πολυπολιτισμική περιοχή της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. Μια τέτοια εξέταση θα γίνει μέσω διεπιστημονικών ερευνητικών μεθόδων που κάνουν χρήση σύγχρονων διπλωματικών θεωριών και τεχνικών για την ανάλυση αρχαίων πρακτικών διπλωματίας.