Niniejsza praca przedstawia wstępny kierunek badań nad możliwością wykorzystania siedlisk zaburzonych, jakimi są nasypy i strefy przeciwpożarowe linii kolejowych na siedliska zastępcze dla cennych gatunków leczniczych flory naczyniowej oraz jako potencjalnego źródła surowca leczniczego o działaniu antyoksydacyjnym. Właściwości przeciwutleniające wodnych ekstraktów z liści mącznicy lekarskiej Arctostaphylos uva-ursi, borówki brusznicy Vaccinium vitis-idaea i borówki czarnej Vaccinium myrtillus zbadano za pomocą wolnych rodników DPPH, spektroskopii EPR i spektrofotometrii UV-Vis. Potwierdzono silniejsze właściwości przeciwutleniające ekstraktów wodnych uzyskanych z surowców roślinnych pozyskanych z siedlisk zaburzonych w pasie przeciwpożarowym linii kolejowej. Napary uzyskane z surowców roślinnych pozyskanych z siedlisk zaburzonych neutralizowały wolne rodniki silniej niż napary z odpowiednich aptecznych surowców kontrolnych. Najsilniejsze właściwości przeciwutleniające stwierdzono w przypadku naparu z Arctostaphylos uva-ursi, a najsłabsze w przypadku naparu z Vaccinium myrtillus. Wykazano także, że w przypadku siedlisk zaburzonych napar z Arctostaphylos uva-ursi najszybciej wygasza wolne rodniki, natomiast najwolniej oddziałuje z wolnymi rodnikami napar z Vaccinium vitis-idaea. Uzyskane wyniki spektroskopowe wskazują na potencjalne możliwości wykorzystania naturalnych surowców pochodzących z siedlisk zaburzonych, o zwiększonej ekspozycji na promieniowanie UV, do produkcji ekstraktów leczniczych o silnych właściwościach przeciwutleniających.