AMAÇ: Bu in vitro çalışmanın amacı EDTA solüsyonuna çeşitli yüzey aktif ajanların ilave edilmesinin epoksi rezin içerikli patın kök kanal dentinine bağlanma dayanımına olan etkisini değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Altmış adet tek köklü insan alt küçük azı dişinin kronları uzaklaştırıldı. Döner alet sistemi kullanılarak kök kanalları şekillendirildi. Örnekler farklı EDTA (Wizard, Rehber Kimya, İstanbul, Türkiye) solüsyonlarına göre dört farklı gruba (n=15) ayrıldı: Grup 1: %17 EDTA + %0.1 benzalkonyum klorür; Grup 2: %17 EDTA + %0.1 Tween 80; Grup 3: %17 EDTA + %0.1 Triton X-100; ve kontrol grubu: yüzey aktif ajan içermeyen %17 EDTA. EDTA solüsyonlarının yüzey gerilim değerleri tensiometre ile kontrol edildi. Final irrigasyon 1 dk süreyle 5 mL %5 sodyum hipoklorit (Wizard) ve ardından atanan gruptaki EDTA solüsyonu ile gerçekleştirildi (5 mL; 1 dk). Kök kanalları soğuk lateral sıkıştırma yöntemi kullanılarak güta perka ve AH Plus patı (Dentsply DeTrey, Konstanz, Almanya) ile dolduruldu. Kökten horizontal kesitler alınarak, kök kanal dentini ve pat arasındaki bağlanma dayanımı push-out testi ile ölçüldü. Veriler iki yönlü varyans analizi ve post hoc Tukey testleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi (p<0.05). BULGULAR: Yüzey aktif ajanların ilave edildiği EDTA grupları ile kontrol grubu arasında patın bağlanma dayanımı açısından bir fark bulunmadı (p=0.106). Tüm gruplarda koronal ve orta üçlü bölgelerinde push-out bağlanma dayanımları apikal üçlü bölgesinden anlamlı oranda daha yüksek bulundu (sırasıyla p=0.004 ve p=0.002). Koronal ve orta üçlü bölgelerinde ise bağlanma dayanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.979). SONUÇ: EDTA solüsyonuna yüzey aktif ajan ilavesi epoksi rezin içerikli patın bağlanma dayanımını etkilemedi.