Effective Combination Treatment with Cabergoline and Low-Dose Pegvisomant in Active Acromegaly: A Prospective Clinical Trial

Higham, Claire; Atkinson, A. B.; Aylwin, Simon; Bidlingmaier, Martin; Drake, William; Lewis, A. A. M.; Martin, Niamh; Moyes, Veronica; Newell‐Price, John; Trainer, Peter J

doi:10.1210/jc.2011-2603

Cited by 92 publications

(51 citation statements)

References 29 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The efficacy of dopamine agonists in the treatment of acromegaly is low. The recommended doses of these drugs in acromegaly should be higher than the doses used in the case of prolactin-secreting pituitary adenomas (prolactinoma) [13,23].…”

Section: Szkolenie Podyplomowementioning

confidence: 99%

“…Cabergoline, which is much more expensive in Poland (no reimbursement), leads to the normalisation of IGF-1 in about 40% of cases and decreases GH secretion below 2 µg/L in 44% of patients with adenomas secreting only GH, and in 56% of patients with mixed tumours secreting both GH and PRL. Therefore, dopamine agonists may be used in the case of mixed tumours secreting GH and PRL and combined with somatostatin receptor ligands or GH receptor antagonist to improve their efficiency in patients showing resistance to maximal doses of somatostatin analogues [23,24].…”

Section: Szkolenie Podyplomowementioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

Bolanowski¹,

Ruchała²,

Zgliczyński³

et al. 2014

Endokrynologia Polska

View full text Add to dashboard Cite

Acromegaly is a rare disease caused by the secretion of growth hormone (GH) in excess, in most cases from a pituitary tumour. The diagnosis is usually delayed and is often associated with the development of various complications causing premature mortality. In patients with hypertension, heart failure, diabetes, and arthropathy that is non-specific for age, attention should be paid to the occurrence of somatic signs of acromegaly. As a screening test, insulin-like growth factor-1 (IGF-1) concentration should be assessed. Further diagnostic and treatment procedures are possible in specialised centres. The first-line therapy is selective transsphenoidal adenomectomy. Patients with a good prognosis related to a surgical removal of the pituitary tumour should be referred only to centres experienced in performing this type of procedure, after pharmacological preparation. Other patients, and those who have not recovered after surgical treatment, should be subjected to long-term pharmacotherapy with long-acting somatostatin analogues. In each case, the complications of acromegaly should be followed-up long-term and actively treated. This proposed new recommendation should be helpful for the management of patients with acromegaly. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 326-331) Key words: acromegaly; diagnosis; therapy; guidelines StreszczenieAkromegalia jest rzadką chorobą spowodowaną nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu (GH), zwykle przez guz przysadki. Rozpoznanie jest opóźnione i często związane z rozwojem różnych powikłań powodujących zwiększone zagrożenie zgonem. U chorych z nadciśnieniem, niewydolnością serca, cukrzycą, artropatiami, nietypowymi do wieku należy zwrócić uwagę na występowanie objawów akromegalii. Jako badanie przesiewowe należy wykonać oznaczenie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1). Dalsza diagnostyka i leczenie powinny być prowadzone w wyspecjalizowanych ośrodkach. Leczeniem pierwszego rzutu jest wybiórcze usunięcie gruczolaka przysadki z dostępu przez zatokę klinową. Pacjenci rokujący wyleczenie operacyjnym usunięciem guza przysadki powinni być kierowani do ośrodków z doświadczeniem w tego typu zabiegach, po przygotowaniu farmakologicznym. Pozostali chorzy oraz ci po nieskutecznym leczeniu neurochirurgicznym powinni być długotrwale leczeni analogami somatostatyny. W każdym przypadku następ-stwa akromegalii winny być przez całe życie monitorowane i aktywnie leczone. Proponowane nowe zalecenia powinny być pomocne w postępowaniu z pacjentami chorymi na akromegalię. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 326-331)

show abstract

Section: Szkolenie Podyplomowementioning

confidence: 99%

Section: Szkolenie Podyplomowementioning

confidence: 99%

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

Bolanowski¹,

Ruchała²,

Zgliczyński³

et al. 2014

Endokrynologia Polska

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Two recent, small studies evaluated the addition of CAB to the treatment regimen of patients whose conditions remained uncontrolled under PEG therapy [34,35]. In a prospective clinical trial involving 24 patients, CAB in monotherapy was up-titrated to a dose of 0.5 mg/day without observing significant changes in IGF-I [34].…”

Section: Cab In Conjunction With Pegvisomantmentioning

confidence: 99%

“…In a prospective clinical trial involving 24 patients, CAB in monotherapy was up-titrated to a dose of 0.5 mg/day without observing significant changes in IGF-I [34]. With the addition of PEG 10 mg/day, normalization of IGF-I levels was observed in 68 % of the patients.…”

Section: Cab In Conjunction With Pegvisomantmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Cabergoline treatment in acromegaly: cons

Kasuki

Neto

2014

Endocrine

View full text Add to dashboard Cite

Many options are available for the treatment of acromegaly, including surgery, radiotherapy, and medical treatment. Cabergoline (CAB), a dopamine agonist with high affinity for dopamine receptor type 2, has been used both in monotherapy and in conjunction with somatostatin analogs (SSAs). Although it is administered orally and has a relatively lower-cost in comparison with SSAs, few studies have demonstrated its usefulness, there is a lack of randomized-controlled trials and other drugs (SSAs and pegvisomant) with more data in the literature are available; these issues are the main drawbacks of adopting CAB for the treatment of acromegaly.

show abstract

Pituitary Adenomas

Flitsch¹,

Taylor²,

Jane³

2019

Oncology of CNS Tumors

View full text Add to dashboard Cite

Effective Combination Treatment with Cabergoline and Low-Dose Pegvisomant in Active Acromegaly: A Prospective Clinical Trial

Abstract: These data suggest that combination treatment with cabergoline and pegvisomant is more effective at reducing IGF-I levels than either cabergoline or pegvisomant monotherapy.

Cited by 92 publications

References 29 publications

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

Akromegalia — nowe spojrzenie na pacjenta. Polskie propozycje postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w akromegalii w świetle aktualnych doniesień

Cabergoline treatment in acromegaly: cons

Pituitary Adenomas

Contact Info

Product

Resources

About