ÖZ Amaç: Bu çalışma sağlık alanı dışında eğitim gören kız öğrencilere meme kanseri ve erken tanı yöntemleri konusunda verilen eğitimin sağlık bilgisi, inanç ve uygulamalarına etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma bir üniversitenin sağlık alanları dışında öğrenim gören 1114 kız öğrenci ile yürütülmüş tek grup ön test -son test değerlendirmeli yarı deneysel çalışmadır. Öğrencilere 20-30 kişilik gruplar halinde 40-45'er dakikalık "meme kanseri ve erken tanı yöntemleri" eğitimi verilmiştir. Veriler literatüre uygun olarak hazırlanan anket formu ve Sağlık İnanç Modeli Ölçeği ile eğitim öncesi, eğitim sonrası ve eğitimden bir ay sonra olmak üzere üç aşamada toplanmıştır. İstatistiksel değerlendirme sayı, yüzde, ortalama, standart sapma ve t testi kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 20,23±2,61'dir. Öğrencilerin %11,3'ü doktor teşhisiyle herhangi bir meme hastalığı tanısı konulmuştur. Öğrencilerin %15,8'inin ailesinde meme kanseri bulunmaktadır. Meme kanseri ve erken tanı yöntemleri eğitimi sonrasında öğrencilerin sağlık bilgisi ve uygulama durumlarını artırmıştır (p<0,05). Eğitim sonrası öğrencilerin duyarlılık, önemseme, öz-etkililik, sağlık motivasyonu ve yarar algılarında artma, engeller boyutunda azalma tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç: Meme kanseri ve erken tanı yöntemi eğitimi sağlık alanı dışındaki alanlarda eğitim gören öğrencilerin bilgi, inanç ve uygulamalarını olumlu yönde etkilemiştir.Anahtar kelimeler: Meme kanseri, erken tanı yöntemleri, sağlık inancı, üniversite öğrencileri ABSTRACT Objective: This study was to determine the effects of the health care training concerning breast cancer, and relevant methods of early diagnosis provided for female students who were receiving non-medical education on their knowledge, belief and practices about hygiene. Method: The study was carried out with 1114 female students who were educating in non-medical fields of a university. The research is a quasi-experimental study with single-group pre-test, and post-test assessments. Groups of 20-30 students received 40-45 minute-trainings in "breast cancer and early diagnosis methods". The data were collected in three stages as pre-training, post-training and one-month after the training with questionnaire forms and Health Belief Model Scale. Statistical analysis was performed using numerical values, percentages, means, standard deviation and t test. Results: The mean age of the students was 20.23±2.61 years . Out of all participants, 11.3% were diagnosed with any breast disease by a physician. Meanwhile, in 15.8% of them a positive family history of breast cancer was found. After training about breast cancer and methods of early diagnosis, their knowledge of healthcare, and its applications increased (p<0.05). After the training, students' susceptibility, seriousness, self-efficacy, health motivation and benefit perceptions increased and their perceptions about barriers decreased (p<0.05). Conclusion: Breast cancer and early diagnosis method education program positively infl...