Çamur dezentegrasyon yöntemleri özellikle atık çamurların anaerobik çürütülmesinden önce ön arıtım yöntemi olarak kullanılmakta ve çeşitli çamur özelliklerinde iyileşmeler sağlayabilmektedir. Bu çalışmada, konserve gıda üretimi yapan bir işletmenin atıksu arıtma tesisinden alınan atık aktif çamura hidrodinamik kavitasyon, asidik dezentegrasyon ve alkali dezentegrasyon yöntemleri uygulanmış, çözünebilir kimyasal oksijen ihtiyacı (ÇKOİ), kapiler emme süresi (KES) ve santrifüjlenebilir çökelebilirlik indeksi (SÇİ) değerlerinde meydana gelen değişimler incelenmiş ve uygulanan yöntemlerin, çamur çözünebilirliği ile susuzlaştırılabilirliği üzerindeki etkileri kıyaslanmıştır. Çalışmada çamura uygulanan tüm dezentegrasyon yöntemleri atık aktif çamurun çözünebilirliğini olumlu yönde etkilemiş ve çamurdaki ÇKOİ konsantrasyonunu önemli derecede arttırmıştır. Uygulanan yöntemler içerisinde çamurun çözünebilirliğini en fazla arttıran yöntemlerin hidrodinamik kavitasyon ve alkali dezentegrasyon (pH 11) olduğu tespit edilmiştir. Diğer yandan çamurun çözünebilirliğini en fazla arttıran bu yöntemlerin çamurun KES ve SÇİ değerlerini de arttırdığı, yani çamurun su verme performansını olumsuz yönde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.