Στόχος της διατριβής ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του ατταπουλγίτη στις αποδόσεις των χοίρων μετά από προσθήκη του στην τροφή τους. Για το σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκαν δυο πειραματισμοί σε εμπορικές εκτροφές χοίρων σε περιοχές των νομών Πιερίας, Πρεβέζης και Τρικάλων. Ο πρώτος πειραματισμός είχε ως στόχο τη μελέτη της επίδρασης του ατταπουλγίτη στην αναπαραγωγική ικανότητα των συών σε δύο διαδοχικούς αναπαραγωγικούς κύκλους. Ο αριθμός συών για την κάλυψη των αναγκών του πειραματικού σχεδιασμού ήταν 72 για την 1η εκτροφή, 72 για τη 2η και 36 για την 3η εκτροφή. Τα ζώα κατανεμήθηκαν στις ακόλουθες πειραματικές ομάδες που ήταν ίδιες στην κάθε εκτροφή: α) Ομάδα Μ: μάρτυρες του πειραματισμού που διατράφηκαν με κοινό εμπορικό σιτηρέσιο, ανάλογα με το παραγωγικό στάδιο στο οποίο βρίσκονταν, β) Ομάδα Α: ζώα που διατράφηκαν με κοινό εμπορικό σιτηρέσιο, ανάλογα με το παραγωγικό στάδιο στο οποίο βρίσκονταν, στο οποίο ενσωματώθηκε προϊόν που περιείχε ατταπουλγίτη (Optify®), σε ποσοστό 0,7% και γ) Ομάδα ΑΠ: ζώα που διατράφηκαν ομοίως με την ομάδα Α και προστέθηκε επιπλέον πρόμειγμα πρόσθετων υλών, που απαρτιζόταν από βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, ένζυμα, ζύμες και αμινοξέα σε ποσοστό 0,1% (Ultrafed®). Στον πρώτο πειραματισμό, έγινε καταγραφή του συνολικού μεγέθους και βάρους της τοκετοομάδας κάθε χοιρομητέρας στη γέννηση και τον απογαλακτισμό. Υπολογίστηκε η μέση ημερήσια αύξηση του βάρους των χοιριδίων κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Η εκτίμηση της θρεπτικής κατάστασης των συών στηρίχθηκε στην μέτρηση του σωματικού τους βάρους και του πάχους του υποδόριου λιπώδους ιστού, καθώς και στον υπολογισμό του σχετικού δείκτη. Ο δεύτερος πειραματισμός διενεργήθηκε στις ίδιες εκτροφές και είχε ως στόχο τη μελέτη της επίδρασης του ατταπουλγίτη στην κρεοπαραγωγική ικανότητα των παχυνόμενων χοίρων. Τα χοιρίδια τοποθετήθηκαν σε πειραματικές ομάδες σύμφωνα με το πρωτόκολλο που περιγράφηκε παραπάνω (ομάδες Μ, Α, ΑΠ) μετά τον απογαλακτισμό τους και μέχρι τη σφαγή. Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν 1.890 παχυνόμενοι χοίροι και στις τρεις εκτροφές (630 χοίροι ανά πειραματική ομάδα). Τα ζώα τοποθετήθηκαν σε ειδικά κελιά ανάλογα με το παραγωγικό στάδιο τους και σε κάθε πειραματική ομάδα εξασφαλίστηκε αριθμός επαναλήψεων: 8 κελιά – επαναλήψεις στην εκτροφή του Ν. Πιερίας (30 χοίροι/ κελί), 12 κελιά – επαναλήψεις στην εκτροφή του Ν. Πρεβέζης (20 χοίροι/ κελί) και 10 κελιά – επαναλήψεις στην εκτροφή του Ν. Τρικάλων (15 χοίροι/ κελί). Υπολογίστηκε η μέση ημερήσια αύξηση του σωματικού βάρους των χοίρων, η μέση ημερήσια κατανάλωση τροφής, ο δείκτης μετατρεψιμότητας της τροφής και η θνησιμότητα. Επιπλέον, στον απογαλακτισμό καταγράφηκε τυχόν εμφάνιση διάρροιας της οποίας η σοβαρότητα εκτιμήθηκε με ειδική κλίμακα (δείκτης διάρροιας).Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η χορήγηση του ατταπουλγίτη στα σιτηρέσια χοιρομητέρων είναι δυνατό να βελτιώσει το μέγεθος της τοκετοομάδας στη γέννηση και τον απογαλακτισμό, καθώς και το σωματικό βάρος των χοιριδίων στον απογαλακτισμό και στους παχυνόμενους χοίρους, έδειξε ότι η χορήγηση ατταπουλγίτη βελτιώνει το δείκτη μετατρεψιμότητας της τροφής καθώς και τη μέση ημερήσια αύξηση των ζώων. Ακόμα, το ποσοστό εμφάνισης διάρροιας μετά τον απογαλακτισμό ήταν χαμηλότερο στα χοιρίδια που διατράφηκαν με σιτηρέσιο που περιείχε ατταπουλγίτη. Κρίνεται αναγκαία η περαιτέρω έρευνα για τη διερεύνηση των μηχανισμών που σχετίζονται με τις ευεργετικές επιδράσεις του ατταπουλγίτη στις χοιρομητέρες και τους παχυνόμενους χοίρους.