The knee is the most affected joint in children with cerebral palsy. Flexion contracture of the knee is the cause of the crouch gait pattern, instability in stance phase of gait, and difficulties during standing and sitting, and other daily living activities. Hip flexion contracture in crouch gait is mostly compensation of the knee flexion contracture and ankle equines. The psoas muscle is the primary reason for the hip flexion contracture and is known to be associated with increased anterior pelvic tilt, crouching gait, hip instability and lumbar lordosis. Children with cerebral palsy may even give up walking due to the high energy demand in the adult period. The purpose of this article is to review the causes of the knee and hip flexion contractures, clinical evaluations, and treatment principles in children with cerebral palsy. The biomechanical reasons of knee and hip flexion deformity are discussed in detail in the light of previous studies and gait analysis data. (JAREM 2012; 2: 33-7) Key Words: Cerebral palsy, child, contracture, gait, hip joint, knee joint, muscle, skeletal, tendons ÖZET Beyin felcinde en çok etkilenen eklem diz eklemidir. Diz fleksiyon kontraktürü, çömelme pozisyonunda yürümeye, basma fazında stabilite kaybına, ayakta durma ve oturmada ve günlük yaşam aktivitelerinde zorluklara yol açar. Kalça fleksiyon kontraktürü yürüyüş sırasındaki çömelmedeki kalça fleksiyon kontraktürü sıklıkla diz fleksiyonu ve ayak bileği ekinusunun kompansasyonu içindir. Kalça fleksiyon kontraktürünün primer sebebi ise psoas kasıdır ve neticesinde artmış anterior pelvik tilt, çömelme yürüyüşü, kalça instabilitesi ve lomber lordozla ilişkili olduğu bilinmektedir. Bu çocuklar ileri yaşlarda, yüksek enerji gerektirdiği için yürümeden bile vazgeçebilirler. Bu yazıda, beyin felçli çocuklarda diz fleksiyon kontraktürlerinin nedenleri, klinik değerlendirmeler ve tedavi prensipleri gözden geçirildi. Ayrıca, yapılan çalışmalar ve yürüme analizi verileri ışığında diz fleksiyon kontraktürünün biyomekaniksel nedenleri ayrıntılı olarak tartışıldı. (JAREM 2012; 2: 33-7)