Eğitim Yaşantısına Ebeveyn Katılım Algısını Açıklamaya Yönelik Bir Model Geliştirme

Abstract

ÖZ:Bu araştırmanın genel amacı, ebeveynlerin çocuklarının eğitim yaşantısına katılımını betimleyen bir model tanımlamaktır. Nedensel modelleme yapılan çalışmada Aile Katılım Ölçeği, Ebeveyn Rol Yapısı Ölçeği, Okul Deneyimi Ölçeği, Ebeveyn Öz Yeterlik Ölçeği, Algılanan Katılım Daveti Ölçekleri ve Ebeveynin Zaman ve Enerji Algısı Ölçekleri kullanılmıştır. Bu kapsamda kullanılan veri toplama araçları çocukları ilköğretim birinci kademede öğrenim gören 790 (418 anne, 372 baba) ebeveyne, sınıf öğretmenlerinin yardımıyla uygulanmıştır. Araştırmada veriler SPSS 16.0 ve AMOS 7.0 programlarıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre; ebeveynlerin özyeterlik düzeyleri yükseldikçe, rol yapıları aktifleştikçe ve geçmiş okul deneyimleri olumlu olarak algılandıkça çocuklarının eğitim yaşantılarına katılım düzeyleri artmaktadır. Ayrıca bu olumlu etkinin ebeveynlerin zaman ve enerji algısı ile diğerlerinden algıladıkları katılım daveti üzerinden olduğunu belirtmek mümkündür.Anahtar sözcükler: Ebeveyn katılımı, öz yeterlik, rol yapısı, katılım davet algısı, zaman ve enerji algısı. ABSTRACT:The overall goal of the study is to establish a model in which the relationship between parental involvement and motivational factors, parents' perceptions of invitations and perceived time and energy. The instruments used in the study which was a causal comparison model were Parent Involvement Questionnaire, Parental Role Construction Scale, School Experience Scale, Parental Efficacy Scale, Parents' Perceptions of Invitations for Involvement from the Others and Perceived Time and Energy Scale. The subjects of the research were composed of 790 parents (418 mothers, 372 fathers). The data were analyzed via SPSS 16.0 and AMOS 7.0 software. According to research findings, parents' perceptions of invitations for involvement from the others directly affected parental involvement. Meanwhile, it was found that parents' perceptions of invitations for involvement from the others and parental involvement had a positive relationship. Perceived time and energy directly affected parental involvement. Besides, it was found that perceived time and energy and parental involvement had also a positive relationship. Parents' perceptions of invitations for involvement from the others had a high level of effect and perceived time and energy had a low level of effect on parental involvement. Parents' motivational factors indirectly affected parental involvement. Meanwhile, they had a positive relationship.

Parents’ Attributions and Perception Questionnaire: Turkish validity and reliability study

“…However, in the studies aimed at parents' participation in particular, the findings that reveal the limited, and even lack of, participation by parents despite the fact that both parents and teachers and principals believe in the importance and necessity of participation require more detailed research into the cause. Although the literature refers to certain characteristics of parents, schools, and children that prevent participation (education level, socioeconomic level, employment status, lack of openness to cooperation, and negative attitude about participation) (Basaran & Koc, 2001;Ceylan & Akar, 2011;Erdogan & Demirkasımoglu, 2010;Keceli-Kaysılı, 2002;Lindberg, 2013;Sabancı, 2009;Şad, 2012), no study aiming to determine the beliefs and values of a parent about their roles in the education of their children and especially their personal and cultural attributions for success has been found, except for two studies (Kaya & Bacanlı, 2015;Lindberg, Yildirim, Elvan, Ozturk, Recepoglu, 2019;Tekin, 2016). Kaya and Bacanlı (2015) focused on the role and competence perceptions of parents related to their roles and competencies for participation in the education of their children.…”

Parents' Educational Expectations: Does It Matter for Academic Success?

“…Hoover-Dempsey et al (2005) argued that parents' perceptions of self-competence as related to contributing to their children's education decreases as their levels of education decrease. Therefore, they tend to transfer all responsibility for school activities to the teachers and schools (Hoover-Dempsey et al, 2007;Kaya & Bacanlı, 2016). Moreover, literature revealed that parents with lower education levels consider teachers as the most important authority and so give the responsibilty of children' education to the teachers (Lindberg, 2013;Ünal et al, 2010).…”

Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Konulu Makaleler: Tematik İçerik Analizi Çalışması

“…Bu artışın sebebi olarak, ebeveynlerin çocuklarıyla olan ilişkilerini son yıllarda artırması ve çocuğa verilen değer-ilgi de artışın olduğu söylenebilir (Engin, Özen ve Bayoğlu, 2009). Araştırmada Türkiye'de yayınlanan makalelerin incelenmesi sonucu ebeveyn-çocuk ilişkisinde daha çok ebeveynle ilgili değişkenler kategorisindeki araştırmaların çoğunlukta olduğu görülmektedir (Akgün ve Yeşilyaprak, 2011;Altun, 2009;Aslanargun, 2007;Bozaslan ve Genç, 2012;Çanakçı ve Özdemir, 2015;Çiftçi ve Bal, 2015;Dam, 2008;Kaya, Kaya ve Bacanlı, 2016;Keçeli-Kaysılı, 2008;Kutluca ve Aydın, 2010;İpek;2011). Bu sonuç Türkiye'de ebeveyn-çocuk ilişkisini araştırmaya yönelik çalışmalarda, öğrenciler yerine, ebeveynin ele alındığı çalışmalara ağırlık verildiğini göstermektedir.…”

“…Ancak bu iletişimde de çocuğun ön planda olduğu veya ebeveynin yönlendirici olduğu bir yaklaşım yoktur. Ebeveynlerin özyeterlik düzeyleri yükseldikçe, rol yapıları aktifleştikçe ve geçmiş okul deneyimleri olumlu olarak algılandıkça çocuklarıyla ödev yaparken ya da oyun oynarken çocuklarının eğitim yaşantılarına katılım düzeyleri artmaktadır (Kaya ve Bacanlı, 2016). Katılım düzeyinin artması da çocuk başarısını olumlu etkilemektedir (Kaya ve Bacanlı, 2016).…”

“…ödev yapan öğrencilerin başarı seviyeleri daha yüksek bulunmuştur. Bazı çalışmalar(Çanakçı ve Özdemir, 2015;Çelenk, 2003;Engin, Özen ve Bayoğlu, 2009; İpek,2011;Kaya ve Bacanlı, 2016;Sarıer, 2016;Yıldırım ve Dönmez, 2008;) başarıyı artıran etmenleri sıralamış ve…”