Ekstraartiküler Proksimal Falanks Kırıklarında Kapalı Redüksiyon ve Kirschner Teli Tespitin Klinik ve Radyolojik Sonuçları

Abstract

Bu çalışmada ekleme uzanım göstermeyen proksimal falanks kırıklarında uyguladığımız kirschner teli fiksasyonun radyolojik ve klinik sonuçlarını sunmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Kapalı, unstabil, ekstrartiküler proksimal falanks kırığı nedeniyle kapalı redüksiyon ve Kirschner teli ile fiksasyon uyguladığımız 16 hastanın klinik ve radyolojik verileri retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalarda ameliyat sonrası 6.ay değerlendirme parametreleri esas alınarak değerlendirme ve istatiksel analiz yapıldı. Aktif ve pasif metakarpofalangial eklem ve interfalangial eklem hareket açıklıkları, Total eklem hareket açıklığı, kırık ve sağlam eller için kavrama gücü ölçümü, subjektif ağrı değerlendirmesi için görsel analog skor değerlendirmesi, fonksiyonel değerlendirme için Disabilities of the arm, shoulder and hand skoru, opere edilen parmakta pulpa ve palmar curve arası mesafe ölçümü, Belsky skoru, reoperasyon ve komplikasyonlar değerlendirildi. Bulgular: Ortalama 4.8 (4-8) haftada radyolojik kaynama elde edildi. Hastaların fonksiyonel sonuçları değerlendirildiğinde; aktif metakarpofalangial eklem fleksiyonu ortalama 87.8 (60-90) derece, proksimal interfalangeal eklem fleksiyonu ortalama 77.5 (55-100) derece, distal interfalangial eklem fleksiyonu ortalama 73.4 (60-90) derece, ortalama total eklem hareket açıklığı 230 (170-270) derece olarak değerlendirildi. Kırığın olduğu elde kavrama gücü 36 (23-50) kgw, sağlam elde yapılan karşılaştırmada 39.5 (30-50) kgw olarak ölçüldü. İstatiksel açıdan kavrama gücü açısından anlamlı fark saptanmadı (p<0.05). Görsel analog skor ortalaması 1.25 (0-5), Disabilities of the arm, shoulder and hand skoru ortalaması 10.5 (2-34), parmak pulpası ve parmak curve arası mesafe ortalama 6.25 (0-23) mm olarak değerlendirildi. Sonuçlar: Proksimal falanks; kapalı, ekstraartiküler, unstabil kırıklarında kapalı redüksiyon ve Kirschner teli ile fiksasyon uygulaması kabul edilen ve ucuz bir tedavi metodudur. Uygun endikasyonda seçilen hastalarda özellikle komünike, transvers ve kısa oblik kırıklarda başarılı radyolojik ve fonksiyonel sağlayan bir yöntemdir.