“…Özellikle 2000'li yıllardan sonra bu alanda araştırmaların yoğunlaştığı görülmektedir: Türk el sanatlarının günümüzdeki durumu, kültürel önemi ve azalan sanat ustaları (Öztürk, 2005;Sarıoğlu, 2005;Duymaz & Aydoğdu, 2008;Gür, 2012;Özkoca & Bozkurt, 2013;Dilmaç, 2013;Eroğlu & Köktan, 2013;Doğanay & Çavuş, 2014;Aslan & Yazar, 2015;Orhan vd., 2016;Altıntaş, 2016;Birinci & Camcı, 2016;Varol & Ertürk, 2016;Pekerşen & Çalık, 2017;Özbek & Çevik, 2018;Özdemir, 2019;Deniz & Çelik, 2020;Taş, 2021). Geleneksel el sanatlarının turizm ile ilişkisi (Akpulat & Polat Üzümcü, 2010;Öter, 2010;Günal, 2011;Etikan & Çukur, 2011;Bayazit vd., 2012;Kurgun & Yumuk, 2013;Arıoğlu & Aydoğdu Atasoy, 2015;Can, 2017;Akın, 2018;Bal, 2018;Ekici, 2018;Köşker & Karacaoğlu, 2019;Öz, 2019;Eren & Erkol Bayram, 2021;Kaya & Erol, 2021;Kocakaya, 2022). Türk el sanatlarının sürdürülebilirliği (Alagöz vd., 2018;Çalık & Ödemiş, 2018;Begiç & Öz, 2019;Ödemiş & Çalık, 2019).…”