Στο διεθνές συγκείμενο ο όρος Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου αφορά στη συστηματική διαδικασία ελέγχου του βαθμού στον οποίο επιτυγχάνονται οι εκπαιδευτικοί στόχοι που απορρέουν τόσο από το ιδεώδες της Αγωγής, όσο και από τις ανάγκες ένταξης των εκπαιδευομένων στο εκάστοτε κοινωνικοπολιτισμικό και εκπαιδευτικό πλαίσιο. Η αυτοαξιολόγηση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας του σχολείου, αντανακλά τις ιδιαιτερότητές του και την κουλτούρα που αναπτύσσει, θέτοντας ως στόχο τόσο τη διερεύνηση τρόπων βελτίωσης της ίδιας της σχολικής μονάδας, όσο και την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης.Στο διεθνές συγκείμενο η Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι μια κοινή, συχνά υποχρεωτική πρακτική στα σχολεία. Τα παραδοσιακά προγράμματα και οι πρακτικές της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ωστόσο, βασίζονται σε περιορισμένες ή αντικρουόμενες αντιλήψεις για τη διδασκαλία και, συχνά, χαρακτηρίζονται από ασάφεια, έλλειψη υποστήριξης και ανεπαρκή ανατροφοδότηση. Για τους προαναφερθέντες λόγους είναι απαραίτητη η δημιουργία μιας αξιόπιστης και έγκυρης δεξαμενής απόψεων, σκέψεων και ιδεών προερχόμενη από τους εμπειρογνώμονες του χώρου για τη μελλοντική εξέλιξη του θεσμού της Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης στην Ελλάδα, η δημιουργία προγνώσεων για πιθανές μελλοντικές εξελίξεις και αλλαγές που μπορεί να επισυμβούν μέχρι το 2025. Τα ευρήματα της έρευνας αναδεικνύουν ότι η τεχνική Delphi αποτελεί μια αποτελεσματική μεθοδολογική διαδικασία και τεχνική, η οποία ευνοεί τη δημιουργία μιας δεξαμενής προγνώσεων με μεγάλο βαθμό συναίνεσης από τους πλέον αρμόδιους του χώρου. Επιπρόσθετα, αναδεικνύονται και ερμηνεύονται οι Σχολικοί, Οικονομικοί, Κοινωνικο-πολιτικοί παράγοντες και οι Παράγοντες του Εκπαιδευτικού Συστήματος, καθώς επίσης και οι προβλέψεις των ειδικών για τις Μεθόδους, τα Κριτήρια, τους Στόχους, τους Φορείς και τις Αρχές Αξιολόγησης που είναι πιθανόν να ενυπάρχουν σε ένα αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης στο μέλλον. Η επιλογή των ατόμων που στην παρούσα έρευνα αποτέλεσαν την ομάδα των ειδικών είχε ως υπόβαθρο τη δειγματοληψία σκοπιμότητας και στηρίχτηκε στις χαρακτηριστικές περιπτώσεις του υπό μελέτη πληθυσμού, οι οποίες είχαν εμπειρογνωμοσύνη και πραγματογνωμοσύνη, σχετικό υπόβαθρο με το θέμα-στόχο, ήταν σε θέση να συμβάλουν με χρήσιμες πληροφορίες στην έρευνα και είχαν εκφρασμένη επιθυμία να αναθεωρήσουν τις αρχικές ή τις προηγούμενες αποφάσεις τους με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης δυνατής συναίνεσης. Προκύπτει από τα ερευνητικά αποτελέσματα, με μεγάλο βαθμό συναίνεσης μεταξύ των ειδικών, ότι οποιαδήποτε μορφή Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης εφαρμοστεί στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον στην Ελλάδα, θα πρέπει να στοχεύει στη σύζευξη Εσωτερικής–Εξωτερικής Αξιολόγησης, δεδομένου ότι οι δύο μορφές αξιολογήσεις αλληλοσυμπληρώνονται, ενισχύοντας έτσι την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων τους, να αξιολογεί όλα συνολικά τα υποσυστήματα του εκπαιδευτικού συστήματος ταυτόχρονα και με αξιόπιστο, επιστημονικό τρόπο, έχοντας ως βασική αρχή την ανατροφοδοτική προσέγγιση στην αξιολόγηση, με στόχο τη διαρκή επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, καθώς και την ποιοτική αναβάθμιση όλων των συντελεστών της εκπαιδευτικής διαδικασίας.