Employer of Last Resort in the Framework of Post-Keynesian Theory: The Case of Turkey

Abstract

İstikrarsızlığın ve işsizliğin bir norm olduğu günümüz ekonomileri için devletin işsizliği hedef alan politikalar üretmesi ve çalışmak isteyip iş bulamayan kimseler iş yaratması artık zorunlu bir hal almıştır. Devletin nihai işveren olması (DNİR) önerisini sunanlara göre anaakım yaklaşımlarda işsizliğin azaltılmasına yardımcı olacak aynı zamanda işsizlikle beraber ortaya çıkan sosyal sorunları da kapsayacaktır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de devletin nihai işveren olarak istihdam sağlamasının etkisini araştırmaktır. Bu bağlamda Girdi Çıktı ve Sosyal Hesaplar Matrisi kullanılarak, düşük gelirli bireyler ile kadınlara devlet tarafından Kamu yönetimi sektöründe yaratılan asgari gelir düzeyinde bir şokun talepte ve hanehalklarının gelirlerindeki değişim gözlemlenmiştir. Çalışmanın bulguları Türkiye’de ELR programının uygulanabilir olduğunu göstermektedir. Ayrıca kadınlar için de gelir çarpanlarının hem talep hem arz yanlı çalıştığını göstermektedir.