Bu çalışmanın amacı benign prostat hiperplazisi (BPH)'ne bağlı alt üriner sistem yakınmaları (AÜSY) olan hastaların tedavisinde kullanılan tamsulosin ve Serenoa repens ekstresi (SRE)'nin etkinliklerini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: BPH'ne bağlı AÜSY medikal tedavi almış olan 50 yaş ve üzeri erkek hastaların ürolojik verileri retrospektif olarak incelendi. Selektif α-bloker olan tamsulosin 0,4 mg/gün 1x1 kullanmış olan 40 hasta 1. grupta ve SRE 160 mg/gün iki eşit dozda alan 40 hasta 2. grupta yer aldı. Her iki gruptaki hastaların prostat volümleri ve demografik özellikleri benzer bulundu. Tüm hastaların tedavi öncesi ve iki aylık tedavi sonrasındaki Uluslararası Prostat Semptom Skoru (IPSS), yaşam kalitesi skoru, maksimal idrar akım hızı (Qmax), ortalama akım hızı (Qort) ve idrar volümü ölçümleri retrospektif olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Tamsulosin alan grupta ikinci ay sonunda IPSS'deki ortalama düşüş 5,1 iken SRE grubunda 4,2 idi. Maksimal idrar akım hızındaki ortalama artış ise her iki grup için sırasıyla 3,6 ve 2 ml/sn idi. IPSS ve Qmax değerlerindeki iyileşme her iki grupta kendi içinde anlamlı iken, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Bununla birlikte yaşam kalitesi skoru tamsulosin grubunda 3,7'den 2,5'e düşerken, SR alan grupta 4'den 3,1'e düşmüştü (p<0.05). Sonuç: BPH ilişkili AÜSY'nın tedavisinde hem tamsulosin, hem de SRE'nin anlamlı derecede etkin olduğu, ancak her iki ilacın birbirine üstünlüğü olmadığı görülmüştür. Bununla birlikte fitoterapötik ajanların etkinliğini daha net olarak ortaya koymak için uzun süreli, yüksek hasta sayılarına sahip, randomize prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.