Epoksi esaslı kompozitlerin mekanik ve fiziksel özellikleri üzerine sodyum hidroksit ile modifiye edilmiş farklı güçlendirici malzemelerin etkisi

Abstract

Bu çalışmada; epoksi- doğal lif kompozitlerinin fiziksel ve mekanik özellikleri üzerine lif türü, güçlendirici malzeme yapısı ve kullanılan liflerin alkali ile modifikasyonu işleminin etkileri incelenmiştir. Güçlendirici malzeme olarak; dokuma ve dokuma olmayan (keçe) yapıdaki tekstil yüzeyler kullanılmıştır. Kullanılan güçlendirici malzemeler kenevir ve jüt liflerinden elde edilmiştir. Liflere %5 NaOH solüsyonunda modifikasyon işlemi uygulanmıştır. Kompozit örnekler; vakum infüzyon yöntemi ile 8 farklı kombinasyonda üretilmiştir. Üretilen örneklerin; çekme direnci, çekmede elastikiyet modülü, kopmada uzama, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü, darbe direnci, su alma özellikleri ve yoğunluk değerleri ölçülmüştür. Yapılan çalışma sonucunda; üretilen kompozitlerde dokuma kumaş kullanımı ile keçe kullanımına kıyasla daha yüksek çekme, eğilme ve darbe direnci tespit edilmiştir. Buna karşılık dokuma kumaş ile üretilen kompozitler daha yüksek oranda su alma özellikleri göstermiştir. Dokuma kumaş ile üretilen kompozitler incelendiğinde; kenevir lifi içeren örneklerin, jüt lifi içeren örneklere göre daha yüksek mekanik özellikler sergilediği görülmüştür. Keçe ile üretilen kompozitlerde ise; jüt lifi içeren örnekler, kenevir lifi içeren örneklere göre daha yüksek mekanik özellikler sergilemiştir. Kompozit üretiminde vakum infüzyon yönteminin kullanılması ve diğer değişkenlerin etkisi sonucunda elde edilen grupların matris/güçlendirici malzeme oranı sabit tutulamamıştır. Alkali modifikasyonu ve keçe kullanımı sonucunda üretilen kompozitlerin içerdiği güçlendirici malzeme oranında azalma meydana gelmiştir. Kompozit örneklerin içerdiği güçlendirici malzeme oranının yükselmesiyle kompozitlerin mekanik özelliklerinin yükseldiği, bununla birlikte su alma özelliklerinin de arttığı gözlemlenmiştir.