ÖzAvrupa düzeyinde ortak bir dış politika geliştirme isteği, Avrupa bütünleşme sürecindeki en sorunlu alanı temsil etmektedir. Üye ülkeler, AB'nin ekonomik işbirliğinin ötesine geçerek federal bir yapıyı çağrıştıran kurumsal yapılanmalara uzun yıllar çekinceyle yaklaşmışlardır. Bu nedenle Maastricht Antlaşması'na kadar olan süreçte dış politika konularının Avrupa bütünleşme süreçlerinin içerisinde yer almasını engellemişlerdir. Fakat İki Kutuplu Sistem'in sona ermesiyle kaotik uluslararası konjonktürde üye ülkelerinbüyük üye ülkeler de dâhil olmak üzere-tek taraflı davranarak ulusal çıkarlarını gerçekleştirmeleri çok mümkün gözükmemiştir. Bu durum, uluslararası politikada ulusal çıkarlarını maksimize etmek isteyen üye ülkelerin AB düzeyindeki dış politika işbirliğinin önünü açmıştır. Nitekim Maastricht Antlaşması ile dış politika alanı ilk defa AB'nin kurumsal yapısı içinde bulunan ortak politikalardan birine dönüşmüştür. Nitekim Maastricht sonrası süreçte AB düzeyinde üye ülkeler arasındaki etkileşimler ve bilgi paylaşımlarının artmasıyla dış politikanın ulus devlete özgü karakteristiğinde bir çözülme olmasa da önemli bir değişim yaşanması söz konusu olduğu görülmektedir. Bu bağlamda, bu çalışma, AB düzeyinde oluşturulan dış politikanın Fransa Dış politikası üzerindeki etkilerini inceleyecektir. Bunu yaparken, Fransa'nın dış politikasının AB dış politikana yakınlaşıp yakınlaşmadığı eğer yakınlaştıysa bunu nasıl ve hangi koşullar altında gerçekleştirdiği son dönemde Avrupa bütünleşmesi ve güvenliğine yönelik en büyük tehditlerden birini oluşturan Ukrayna krizi sürecinde incelenecektir.
AbstractThe desire to develop a common foreign policy at European level represents the most clouded zone in the European integration process. The member states have had an abstaining approach for so many years toward the institutional construction which recalls a federal structure by having moved beyond the EU's economic cooperation. Therefore, they have been excluding foreign policy issues out of the European integration process during the time course until the Maastricht Treaty. However, following the Bipolar System coming to an end, it did not appear likely at all that member states -including those which are greater-were going to accomplish their national interests by acting unilaterally. This fact has led the way for the member states which were willing to maximize their national interests in international politics foreign to a policy co-operation at the EU level. Indeed, with the Treaty of Maastricht, the area of foreign policy has turned into one of the common policies that exist within the institutional structure of the EU for the first time. Thus, the national characteristic of foreign policy is observed to have gone through a remarkable change -without a total dissolution though-by the rise in interactions and information sharing amongst the member states at EU level throughout the post-Maastrich Treaty process. In this sense, this paper will examine the effects of the foreign policy generated at the EU level on French fo...