“…Romantik ilişki doyumunu ele alan çalışmalar incelendiğinde kadınların ilişki doyumunun erkeklerden yüksek olduğu (S. S. Hendrick, Hendrick ve Adler, 1988), romantik ilişki inançları çatışma çözme tepkileri ile ilişkili olduğu (Metis ve Cupach, 1990), partner desteğiyle ilişkili olduğu (Cramer, 2004), ilişki ile ilgili farkındalık düzeyi arttıkça ilişki doyumunun arttığı (Barnes, Brown, Krusemark, Campbell ve Rogge, 2007), akılcı olmayan inançlar ve ilişki algısının (Saraç, Hamamcı ve Güçray, 2015), bağlanma boyutları ve akılcı olmayan inançların (Sarı, 2008) ilişki doyumunu yordadığı kaydedilmiştir. İlişki doyumu ile ilgili alan yazın incelendiğinde araştırmaların genellikle evli çiftler üzerine odaklandığı görülmektedir (Canel, 2007;Curun ve Çapkın, 2014;Güven, 2005;Litzinger ve Gordon, 2005;Mahin, Noah, Hassan ve Baba, 2012;Schmidt, Luquet ve Gehlert, 2016). Oysaki evlilik öncesinde de ilişki doyumunun ilişkinin kalitesi ve gelecek zaman yönelimi (Sakalli-Ugurlu, 2003) için önemli bir değişken olduğu düşünülmektedir.…”