Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος αποτελούν ένα από τα συχνότερα προβλήματα στην παιδική ηλικία που μέχρι τώρα σχετίζονταν κυρίως με την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα, το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και την ύπαρξη υποκειμένων ανατομικών ή λειτουργικών, συγγενών ή επίκτητων ανωμαλιών. Η ανάδειξη του ρόλου της απάντησης του ξενιστή (ουροεπιθηλίου) στην αναγνώριση των ουροπαθογόνων στελεχών και στην τοπική ανοσιακή απάντηση έναντι της εισβολής τους, κατέστησε τη μελέτη νέων παραγόντων κινδύνου επιτακτική. Με την ανακάλυψη των υποδοχέων αναγνώρισης προτύπων (PRRs) μελετήθηκε η λειτουργία της μη ειδικής ανοσίας στον έλεγχο των ουρολοιμώξεων. Οι TLRs - και ειδικά ο TLR4- αποτελούν τους καλύτερα μελετημένους PRRs. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η διεξαγωγή μελέτης γενετικής συσχέτισης των πολυμορφισμών TLR4 Asp299Gly και TLR4 Thr399Ile σε πληθυσμό βρεφών και παιδιών ελληνικής καταγωγής σε σχέση με τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Μελετήθηκαν 160 παιδιά ηλικίας 1 έως 14 ετών. Τα 51 παιδιά έπασχαν από λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος και τα 109 ήταν υγιή και αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Οι 35/51 ασθενείς διαγνώσθηκαν με λοίμωξη του κατώτερου ενώ οι 16/51 ασθενείς διαγνώσθηκαν με λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος. Όλοι οι ασθενείς και 79/109 της ομάδας ελέγχου υποβλήθηκαν σε κλινική εξέταση και εργαστηριακό έλεγχο. Σε όλους τους ασθενείς έγινε υπερηχογράφημα νεφρών. Και στα 160 παιδιά της μελέτης έγινε γενετικός έλεγχος για τον προσδιορισμό των TLR4 Asp299Gly και TLR4 Thr399Ile πολυμορφισμών. Ο TLR 4 Asp299Gly γονότυπος ήταν πιο συχνός στους ασθενείς συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου με στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των συχνοτήτων. Ο TLR 4 Thr399Ile γονότυπος ανευρέθηκε να είναι πιο συχνός στην ομάδα ελέγχου σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς όμως να αναδεικνύεται στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των συχνοτήτων. Για τους πολυμορφισμούς που μελετήθηκαν η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πως δεν σχετίζονται με το φύλο σε καμία από τις υπό μελέτη ομάδες ούτε με το αριθμό των επεισοδίων λοίμωξης του ουροποιητικού σε καμία από τις υποομάδες των ασθενών. Δεν αναδείχθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση των υπό μελέτη πολυμορφισμών με τον αριθμό των λευκοκυττάρων,το ποσοστό των πολυμορφοπυρήνων και των λεμφοκυττάρων, τους δείκτες φλεγμονής καθώς και με τις τιμές της ουρίας και της κρεατινίνης, των ανοσοσφαιρινών IgG,IgA, IgM, των υποτάξεων της IgG και των κλασμάτων του συμπληρώματος C3 και C4. Η ανεύρεση αυξημένης συχνότητας του πολυμορφισμού TLR4 Asp299Gly στους ασθενείς με λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος συμφωνεί με τα αποτελέσματα παρόμοιων μελετών, σε άλλους πληθυσμούς. Αυτό που διαφοροποιεί τη δική μας μελέτη είναι ότι το ποσοστό των ασθενών που φέρουν τον πολυμορφισμό ώς ετεροζυγώτες ήταν πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με κάθε άλλο ποσοστό που καταγράφεται στις υπάρχουσες έως τώρα αντίστοιχες μελέτες. Ο πολυμορφισμός TLR4 Thr399Ile ανευρέθηκε σε αυξημένο ποσοστό στην ομάδα των υγιών παιδιών γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με άλλες μελέτες όπου είτε δεν ανευρέθηκε καθόλου ο πολυμορφισμός είτε βρέθηκε σε ίδια συχνότητα τόσο στις ομάδες των ασθενών όσο και των υγιών παιδιών. Η παρουσία του TLR4 Asp299Gly πολυμορφισμού μπορεί να προδιαθέτει στην εκδήλωση λοίμωξης του ουροποιητικού ενώ αντίθετα η παρουσία του TLR4 Thr399Ile πολυμορφισμού μπορεί να δρά προστατευτικά απέναντι στην εκδήλωση λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος.