Evaluation of the Therapeutic Response to In-111-DTPA Octreotide-Based Targeted Therapy in Liver Metastatic Neuroendocrine Tumors According to CT/MRI/US Findings

Abstract

Thirteen (13) patients with liver neuroendocrine carcinomas metastases, positive for somatostatin receptors, confirmed by scintigraphy were infused with 4070-7030 MBq per session of In-111-octreotide after selective hepatic catheterization, exploiting the catastrophic activity of Indium Auger and Internal Conversion electron emission on cell DNA. Evaluation of the treatment was assessed by ultrasonography (US) as well as by computed tomography and/or magnetic resonance imaging scans. US appears to be the imaging procedure of choice because the examination is sensitive for evaluating lesions' edema and cystic components, provides precise measurement of tumor size, and is inexpensive. Degeneration US signs were classified in stage I (an echolucent rim in the periphery of the lesion), stage IIa (lesion with large cystic spaces), stage IIb (tiny cystic spaces) and stage III (absorption of the cystic component or stable cystic remnants).

Auger processes in the 21st century

“…This study suggests a role for 125 I in targeted therapies with somatostatin analogs. Clinical trials with 111 In-DTPA-Phe-Octreotide have been undertaken by Limouris et al (2005). They selected patients with neuroendocrine liver metastases and administered 4070 to 7030 MBq at each of up to 12 administrations via selective hepatic catheterization.…”

Αξιολόγηση της θεραπευτικής ανταπόκρισης των ηπατικών μεταστάσεων από νευροενδοκρινείς όγκους με In-111 Octreotide μετά από υπερεκλεκτικό καθετηριασμό της ηπατικής αρτηρίας

“…Όσον αφορά σε µια πιθανή νεφρο-, ηπατο-, ή µυελο-τοξικότητα που ισχυρά προβληµατίζει σχεδόν όλους τους δραση (RBE) των ηλεκτρονίων Auger είναι το κυρίαρχο στοιχείο που ευθύνεται για την καταστροφή του DNA, ενώ η συµµετοχή των ηλεκτρονίων Εσωτερικής Μετατροπής είναι ουσιαστικά ήσσονος σηµασίας.Επιπλέον, τα ηλεκτρόνια Coster-Kroning και super-Coster-Kroning έχουν κάποια συµµετοχή, αλλά είναι αµελητέα. Όλες οι προαναφερθείσες εκποµπές, βιβλιογραφικά αναφέρονται ως εκποµπή ηλεκτρονίων Auger, υπό την ευρεία «οµπρέλα» της θεραπευτικής τους αποτελεσµατικότητας, χωρίς να ορίζονται ξεχωριστά(108) .Επιπλέον, από την ενδελεχή παρατήρηση του τρόπου διάσπασης του Ινδίου-111(109) οι δύο 171-και 245-keV γ-εκποµπής φωτοκορυφές του, καλύπτουν µια αφθονία (abundence) 0.902 και 0.940 αντιστοίχως, που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Κατά συνέπεια, µπορούµε να καταλήξουµε στο συµπέρασµα ότι κατά ένα µεγάλο βαθµό η σχετική βιολογική δράση του Ινδιου-111 σχετίζεται άµεσα µε την επιβάρυνση που επιφέρει η γακτινοβολία στους ιστούς, πέραν εκείνης που προέρχεται από τα ηλεκτρόνια Auger.H καταστροφή της αλυσίδας του DNA οφείλεται και στα δύο προαναφερθέντα είδη ακτινοβολίας.Όσον αφορά την διαφαινόµενη ηπατοξικότητα, σύµφωνα µε τους δοσιµετρικούς µας υπολογισµούς (110-114) το υγιές ηπατικό παρέγχυµα παραδόξως δεν επιβαρύνεται, παρότι κάτι τέτοιο αναµένοταν.…”