Evidence against the Postulated Identity of e-Antigen with DNA Polymerase Associated with the Hepatitis B Candidate Virus

Abstract

Partially purified preparations of e-antigen, obtained from sera of hepatitis B antigen carriers, were chromatographed on columns of immobilized single- or double-stranded DNA or on pyran-Sepharose. e-Antigen did not adsorb to any of these columns under conditions appropriate for the retention of various nucleic acid polymerases. Therefore, e-antigen and the DNA polymerase associated with Dane particles can be regarded as distinct proteins.

Συγκριτικη Αξιολογηση Της Ασφαλειας Και Ανοσογονικοτητος Των Εμβολιων Adw Και Ayw Της Ηπατιτιδος Β

“…Δύο τουλάχιστον τέτοιες περιοχές, μία μήκους 3 200 νουκλεοτιδίων καί άλλη 1 700 εως 2 800 νουκλεοτιδίων έχουν άναφερθή. Οι περιοχές αυτές αντιστοιχούν οτό 15 εως 50% τής περιφέρειας τοϋ DNA (Robinson 1980) Τό νουκλεοκαψίδιο δέν κυκλοφορεί στό αϊμα, είναι άντιγονικό καί διεγείρει τήν σύνθεση αντισώματος (anti-HBc) στον άνθρωπο καί τά πειραματόζωα (Almeida étal 1971, Barkeret al 1973, Hoofnagle et al 1973 ένώ ή DNA-πολυμεράση καί πρωτε'ίνη-κινάση έχουν ανιχνευθεί στον όρό (Krugman et al 1974, Robinson 1980 Δ ΑΝΤΙΓΟΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ e ΚΑΙ anti-e "Eva ακόμη άντιγονικό σύστημα τοϋ HBV έχει περιγραφεί (Magnius and Espmark 1972) Πρόκειται γιά τό e αντιγόνο (HBeAg) ΟΊ έρευνες γιά τήν φύση καί τήν σχέση τοϋ HBeAg μέ τόν HBV έχουν οδηγήσει σέ συγκρουόμενα συμπεράσματα Κατά μία άποψη τό HBeAg είναι τμήμα τοϋ HBV καί ή σύνθεση του ελέγχεται άπό τόν ιό , Lam et al 1977 Κατά άλλη άποψη τό HBeAg συντίθεται άπό τόν δέκτη σάν απάντηση στή λοίμωξη ' Η άποψη υποστηρίζεται άπό τό ότι τό HBeAg έχει ιδιότητες άνοσοσφαιρίνης (Neurath and Strick 1976) καί εμφανίζει ομοιότητες μέ τό ίσοένζυμο LDH -5 (Vyas et al 1977) Σύμφω,να μέ πρόσφατα δεδομένα (Katz et al 1980) τό HBeAg είναι διμερές IgG μέ MB 340 000 Τά IgG προέρχονται άπό τόν ξενιστή καί επειδή ενα διμερές IgG έχει MB 320.000 τό HBeAg πρέπει νά είναι μικρό συνδετικό μόριο (ligand) μέ MB 20 000 ' Η παραμονή τοϋ HBeAg στον όρό των πασχόντων από οξεία ηπατίτιδα Β μετά τήν οξεία φάση της νόσου έχει προγνωστική σημασία και σημαίνει ότι ή νόσος θά καταλήξει σέ χρονία ενεργό ή χρονία επιμένουσα ηπατίτιδα (Magnius et al 1975, Elefterìou et al 1975.…”