Günümüz veritabanları hızlı bir şekilde büyümektedir. Örneğin Youtube'a her dakikada ortalama 300 saatlik video yüklenmektedir. Veri boyutuyla orantılı bir şekilde, işleme, depolama ve transfer maliyetleri artmaktadır. Buna karşılık, özellikle video ve imge gibi yüksek boyutlu veri içeriklerinin büyük oranda benzer olduğu bilinmektedir. Bu tür yüksek boyutlu ham verilerin, düşük boyutlara indirgenmesi, imge sınıflandırma, algılama ve anlamlı bilgi çıkarım prosesleri için hayati öneme sahiptir. Veri boyutunu indirgeyen çok sayıda teknik mevcuttur. Klasik yapay öğrenme tekniklerinden; PCA (Temel Bileşenler Analizi) ve LDA (Doğrusal Ayıraç Analizi), probleme matematiksel bir çözüm zemini kazandırdıkları için ön plana çıkarken, doğrusal olmayan tekniklerden, derin öğrenme yaklaşımlarından olan Oto-Kodlayıcı (Auto-Encoding), büyük verilerin indirgenmesine izin vermesi bakımından araştırmacıların ilgisini çekmektedir. Bu çalışmada, gerçek ve sentetik veriler (doğrusal ve doğrusal olmayan) kullanılarak PCA, LDA ve Auto-Encoding (AE) yöntemlerinin boyut indirgeme performansları incelenmiştir. Belirli kıstaslarda (harcanan zaman, yeniden inşa etme doğruluğu vb.) alınan sonuçlar karşılaştırmalı bir şekilde sunulmuştur.