“…Bu durum öğrenicilerin derste daha aktif bir rol oynamasını da beraberinde getirecektir. Alanyazında yapılan araştırmalar incelendiğinde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde birçok farklı çalışmanın yapıldığı (Acar, Kana ve Kızıltan, 2019;Akkaya ve Ulum, 2018;Avcı, 2012;Avcı, 2020;Avcı ve Dağ Pestil, 2018;Ayhan ve Kana, 2019;Can, 2023;Çevik ve Muzaffer, 2021;Ermağan, 2023;Eryaman ve Kana, 2012;Geçgel ve Gür, 2022;Geçgel ve Nazik, 2022;Geçgel ve Peker, 2020;Geçgel ve Terzioğlu, 2022;Gün, Akkaya ve Kara, 2014;Gün ve Çeri, 2021;Güzel ve Elkıran, 2021;Kana, Boylu ve Başar, 2016;Kana ve Buzkurt, 2022;Korkmaz ve Batluralkız, 2023;Özyalçın, ve Kana, 2020;Saygılı ve Kana, 2018;Ustabulut, 2021;Ustabulut, ve Kara, 2019 Tablo 6'ya göre araştırmaya katılan öğreticilerin çoğu geleneksel medya araçları kullanımının büyük ölçüde kulak aşinalığı sağladığını düşünmektedir. Araştırmaya katılan diğer öğreticiler de kelimelerin doğru telaffuz edilmesi, gramerin daha iyi öğrenimi, bakış açısını geliştirme, rahat iletişim kurabilme, dil gelişimini hızlandırma gibi fayda sağladığı konusunda görüşlerini ifade etmişlerdir.…”