“…Örneğin evden uzaklaşma, İsrailli sırtçantalıların anlatılarında, politik ve sosyal gerilimlerden uzaklaşma ve kendi toplumunun çeşitli yönlerini eleştirme olarak ortaya çıkmıştır (Cohen, 2004). Yine de sırtçantalılar temelde kendi toplumlarına bağlıdırlar (Noy & Cohen, 2005;Uriely vd., 2002) Son yıllarda ise hareketlilik ve sürdürülebilirlikle ilgili uygulamalar (Iaquinto, 2018;Akkuş & Akkuş, 2019), sırtçantalıların tipolojileri (Wiweka, vd., 2019), akıllı telefon kullanımına yönelik algıladıkları riskler (Dayour, Park & Kimbu 2019), kültürel nitelikleri (Cai, Cohen & Tribe, 2019), pratik, kişisel ve mekânsal kısıtlamalara ilişkin deneyimleri (Brugulat & Coromina, 2021) ve sosyal kimlikleri (Adam, Agyeiwaah & Dayour 2021;Farrelly, 2022) ile ilgili araştırmalar yapılmıştır. Ayrıca, Timothy & Zhu (2021) tren yolculuklarındaki hareketliliğin, diğer birçok turistik harekete göre daha fazla deneyim sunduğunu vurgulamıştır.…”