Expressed Emotion, Communication Deviance and Schizophrenia

Abstract

The relationship between expressed emotion (EE) and communication deviance (CD), and outcome in a group of early-onset schizophrenics after 2 years of psychoeducational treatment was examined. Patients’ parents were assessed on EE and CD before and after the 2-year period. Outcome was measured by Global Assessment Scale (GAS) and relapse rate. Results showed that the correlation between CD and outcome was higher than between EE and outcome. In most of the patients who improved their GAS score during the treatment programme, their parents changed from high to low EE. CD proved to be more resistant to psychosocial intervention than EE.

Family work in first‐onset psychosis: a literature review

“…Rund et al . (1995) administered a 2‐year psychoeducational treatment programme for 12 first‐onset psychosis service users, which included educational sessions for families.…”

“…Despite these positive outcomes with the intervention there was no mention of EE status. Rund et al (1995) administered a 2-year psychoeducational treatment programme for 12 first-onset psychosis service users, which included educational sessions for families. The results showed that 58% of families changed from High to Low EE status over the 2-year period.…”

Η μελέτη του εκφραζόμενου συναισθήματος (expressed emotion) στις μητέρες παιδιών και νεαρών εφήβων με κατάθλιψη σε σχέση με την πορεία της θεραπείας τους

“…Το πεδίο της έρευνας διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει το νοσολογικό φάσμα στα παιδιά και τους εφήβους, το οποίο, όσον αφορά τις ψυχικές διαταραχές αντανακλά τη ρευστότητα των αναπτυξιακών διεργασιών σε αυτό τον πληθυσμό. Δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει, λοιπόν, ότι σε αντίθεση με τους ενηλίκους, υπάρχουν ελάχιστες μελέτες σε σχιζοφρενικούς εφήβους (Asarnow et al 1994, Ramsauer 2000, Ramsauer et al 2012, Rund et al 1995, ενώ το ερευνητικό ενδιαφέρον στρέφεται κυρίως σε διαταραχές που συναντάμε συχνότερα στην παιδική και εφηβική ηλικία, όπως είναι αυτές της συμπεριφοράς, της διάθεσης, της ΔΕΠΥ (Fennig & Carlson 1995, Hibbs et al 1991, Peris & Baker 2000, Seifer 1992, Schwartz 1990, Vostanis et al 1994, Vostanis & Nicholls 1992. Επίσης, η έρευνα στον παιδικό και εφηβικό πληθυσμό φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για την επίπτωση του μητρικού ΕΣ στην ψυχική υγεία του παιδιού και όχι τόσο για τον συσχετισμό του με τις υποτροπές μιας ψυχιατρικής διαταραχής, όπως συμβαίνει στους ενηλίκους ασθενείς με εγκατεστημένη ψυχοπαθολογία.…”

“…Τα αποτελέσματα της μελέτης τους ενίσχυσαν την υπόθεση ότι το ΕΣ συσχετίζεται ιδιαίτερα με την παιδική κατάθλιψη, ενώ οι μετρήσεις του ανάμεσα στους γονείς των παιδιών με διαταραχές του σχιζοφρενικού φάσματος (23% υψηλού ΕΣ) και τους γονείς των παιδιών της ομάδας ελέγχου (19%) ήταν συγκρίσιμες. Οι Rund et al (1995), εξέτασαν στη μελέτη τους τη σχέση μεταξύ ΕΣ και επικοινωνιακής απόκλισης (ΕΑ) και της έκβασης της νόσου, σε μια ομάδα σχιζοφρενικών πρώιμης έναρξης, μετά από 2ετή ψυχο-εκπαιδευτική θεραπεία. Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι ο συσχετισμός μεταξύ ΕΑ και έκβασης ήταν υψηλότερος από τον συσχετισμό ΕΣ και έκβασης, και ότι η ΕΑ αποδείχτηκε πιο ανθεκτική στις ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις απ' ό,τι το ΕΣ.…”