Expression of CEACAM6 in colorectal cancer: significant association with overall and disease-free survival

Jantscheff, Peter; Terracciano, Luigi; Lowy, A. M.; Glatz-Krieger, Katharina; Johnson, Julian; Børmer, Ole P.; Fritz, Günter; Micheel, Bianca; Wagener, Christoph; Laffer, U; Metzger, U; Rochlitz, C.

doi:10.1016/s0959-8049(01)81563-x

Cited by 3 publications

(2 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…CEACAM6 overexpression independently predicts poor overall survival and poor disease-free survival, whereas CEACAM5 has not been related significantly to these outcomes [39]. …”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Expression patterns of CEACAM5 and CEACAM6 in primary and metastatic cancers

et al. 2007

View full text Add to dashboard Cite

Background: Many breast, pancreatic, colonic and non-small-cell lung carcinoma lines express CEACAM6 (NCA-90) and CEACAM5 (carcinoembryonic antigen, CEA), and antibodies to both can affect tumor cell growth in vitro and in vivo. Here, we compare both antigens as a function of histological phenotype in breast, pancreatic, lung, ovarian, and prostatic cancers, including patientmatched normal, primary tumor, and metastatic breast and colonic cancer specimens.

show abstract

“…CEACAM6 overexpression independently predicts poor overall survival and poor disease-free survival, whereas CEACAM5 has not been related significantly to these outcomes [39]. …”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Expression patterns of CEACAM5 and CEACAM6 in primary and metastatic cancers

et al. 2007

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Το μόριο CEA είναι προϊόν του γονιδίου CEACAM5 και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι αποτελείται από επτά εξωκυττάριες περιοχές Ig και ένα μόριο γλυκοζυλο-φωσφατιδυλινοσιτόλη (GPI).Το CEACAM5 και το CEACAM6 είναι δύο αντιγόνα που σχετίζονται με την καρκινογένεση και διαδραματίζουν σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην κυτταρική προσκόλληση και την χημειοευαισθησία των καρκινικών κυττάρων 238. Η υπερέκφραση του CEACAM6 σχετίζεται με φτωχή μέση επιβίωση και χαμηλή περίοδο ελεύθερης νόσου, ενώ το CEACAM5 δεν φαίνεται να έχει συσχέτιση με αυτά τα αποτελέσματα 239. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έκφραση του CEACAM5 επηρεάζει την πορεία του κυτταρικού κύκλου στα καρκινικά κύτταρα, ασκώντας προστατευτική δράση στα καρκινικά κύτταρα του κόλουν από διάφορα αποπτωτικά ερεθίσματα, όπως όταν υποβάλλονται σε θεραπεία με 5-φθοριοουρακίλη.…”

unclassified

Μελέτη Των Γονιδίων Των Αγγειοποιητινών GA733-1/-2 Και CEA Σε Ασθενείς Με Καρκίνο Παχέος Εντέρου

Μαμαλούδης¹

View full text Add to dashboard Cite

Ο κολο-ορθικός καρκίνος αποτελεί τον τέταρτο πιο συχνό τύπο καρκίνου τόσο στον αντρικό όσο και στο γυναικείο πληθυσμό και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται σημαντική μείωση της επίπτωσης της νόσου. Η μείωση αυτή της θνητότητας της νόσου είναι απόρροια της προόδου στην πρόληψη και στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου μέσω των προληπτικών ελέγχων, της καλύτερης διάγνωσης και της βελτίωσης των θεραπευτικών μέσων που διατίθενται. Ο κολο-ορθικός καρκίνος είναι μία ετερογενής νόσος με διαφορετική θεραπευτική στρατηγική για τον κάθε ασθενή που καθορίζεται από το στάδιο της νόσου και τη βιολογία του όγκου. Η εξέλιξη της μελέτης της μοριακής βάσης της καρκινογένεσης έχει βοηθήσει σημαντικά την κατανόηση της γενετικής φύσης του κολο-ορθικού καρκίνου, αν και υπάρχουν ακόμα πολλά προς διερεύνηση.Η παρούσα διδακτορική διατριβή εστιάστηκε στη μελέτη της γενετικής βάσης του κολο-ορθικού καρκίνου μελετώντας 40 ασθενείς με κολο-ορθικό καρκίνο, από τους οποίους απομονώθηκε γενετικό υλικό τόσο από τα καρκινικά κύτταρα του όγκου όσο και από κύτταρα του μη νοσούντος εντερικού βλεννογόνου από παρακείμενες θέσεις προκειμένου να παρατηρήσουμε την έκφραση γονιδίων στο φυσιολογικό και παθολογικό ιστό του εντερικού βλεννογόνου. Στη συνέχεια ακολούθησε ποσοτική αντίδραση αλυσιδωτής αντίδρασης Πολυμεράσης-αντίστροφης μεταγραφής (q-RT-PCR) για τον προσδιορισμό της ποσοτικής έκφρασης των γονιδίων GA733-1, GΑ733-2, CEACAM5, Ang-1 και Ang-2. Τα αποτελέσματα αυτά συσχετίστηκαν στη συνέχεια με τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών. Η έκφραση του γονιδίου GA733-1 ήταν πολύ χαμηλή έως μη ανιχνεύσιμη τόσο στο μη καρκινικό βλεννογονικό ιστό όσο και στον καρκινικό. Η έκφραση του γονιδίου GA733-2 ήταν ανιχνεύσιμη σε όλα τα δείγματα και η μέση τιμή GA733-2/h-PBGD ήταν 273,31 (65.24-1,486.41) και 115,64 (11.58-1-189.14???) στο μη καρκινικό και καρκινικό ιστό, αντιστοίχως (p = 0.0000195). Στατιστικώς σημαντικές συσχετίσεις εντοπίστηκαν μεταξύ της έκφρασης του γονιδίου GA733-2 και το στάδιο Ν της νόσου (p = 0,0343) και με την παρουσία ή μη λεμφαδενικής διήθησης (p=0,008668). Η έκφραση του CEACAM5 γονιδίου στον ιστό ήταν ανιχνεύσιμη σε όλα τα δείγματα με μέση τιμή CEACAM5/h-PBGD mRNA: 326,36 (11,97-3.3562,61) στο μη καρκινικό ιστό, ενώ στον καρκινικό ιστό η μέση τιμή CEACAM5/h-PBGD mRNA ήταν 317,60 (3.37 έως 8896.42). Σημαντική συσχέτιση εντοπίστηκε μεταξύ της έκφρασης του CEACAM5 γονιδίου και του βαθμού διαφοροποίησης των καρκινικών κυττάρων (p=0.0465). Τα επίπεδα του καρκινο-εμβρυϊκού αντιγόνου στον ανθρώπινο ορό αξιολογήθηκε σε περισσότερους από το 50% των δειγμάτων. Η μέση τιμή των επιπέδων του CEA στο περιφερικό ορό ήταν 6,5715 (0,86-24,95), ενώ δεν εντοπίστηκε κάποια συσχέτιση της έκφρασης του CEACAM5 στα καρκινικά κύτταρα και των επιπέδων τους στο περιφερικό αίμα. Τέλος, τα γονίδια Ang-1 και Ang-2 εκφράζονται σε όλα τα υπό μελέτη δείγματα. Η μέση τιμή έκφρασης Ang-1/h-PBGD ήταν 3,6248 (0,0530-16,5433) και 0,9373 (0,0002-11,2039) στο μη καρκινικό και καρκινικό ιστό, αντιστοίχως. Ως προς την έκφραση του γονιδίου Ang-2, η μέση τιμή Ang-2/h-PBGD ήταν 0,7492 (0,0012-5,3992) στο μη καρκινικό ιστό και 1,4122 (0,0020-10,9665) στον καρκινικό ιστό. Παρατηρήθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ της έκφρασης του γονιδίου Ang-1 και του σταδίου Τ του όγκου (p=0.04536) καθώς και του γονιδίου Ang-2 και του βαθμού διαφοροποίησης των καρκινικών κυττάρων (p=0.0049). Αναλύοντας τα αποτελέσματά μας προέκυψε συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων έκφρασης των γονιδίων Ang-1/Ang-2 και του σταδίου Τ του όγκου (p= 0.0364) καθώς και με την παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων (Ν) σύμφωνα με το σύστημα σταδιοποίησης κατά ΤΝΜ (p= 0.0363).Συμπερασματικά, η έκφραση του γονιδίου GA733-1 συσχετίστηκε με την ανάπτυξη ηπατικών μεταστάσεων και του GA733-2 γονιδίου με το στάδιο Ν της νόσου. Η αυξημένη έκφραση του CEACAM5 γονιδίου πιθανόν να εμπλέκεται στο βαθμό διαφοροποίησης των καρκινικών κυττάρων, ενώ δεν εντοπίστηκε κάποια συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης του CEACAM5 στα καρκινικά κύτταρα και των επιπέδων του στο περιφερικό αίμα. Ως προς την έκφραση των γονιδίων Ang-1 και Ang-2 προέκυψε ότι όσο αυξάνεται το στάδιο Τ του όγκου τόσο μειώνεται η έκφραση της Ang-1, ενώ η μειωμένη έκφραση της Ang-2 παρατηρήθηκε στα χαμηλού βαθμού διαφοροποίησης καρκινικά κύτταρα. Τέλος, η διαφοροποίηση της έκφρασης των δύο αγγειοποιητινών στον καρκινικό ιστό συσχετίστηκε με το στάδιο Τ του όγκου (p= 0.0364) καθώς επίσης και με την παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων (Ν). Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι η καλύτερη κατανόηση της βιολογίας του κολο-ορθικό καρκίνου θα συμβάλει σημαντικά στην ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη θεραπεία της ασθένειας.

show abstract

CEACAM 6, a novel marker for the diagnosis of Barrett's esophagus

Sharma

Srivastava

Kern

et al. 2017

Diseases of the Esophagus

View full text Add to dashboard Cite

Barrett's esophagus (BE) is a premalignant condition associated with the development of esophageal adenocarcinoma (EAC). Despite the low risk of progression to EAC, evidence highlights the notably poor survival rates of this malignancy. The mainstay form of diagnosis of BE is endoscopy and biopsy sampling. However, research emphasizes limitations with regards to the histological detection of BE and associated dysplasia. The aim of this study is to evaluate the clinical significance of CEACAM6 as a potential biomarker for the diagnosis of BE and beyond. Retrospective tissue samples were obtained from columnar lined esophagus without goblet cells (n = 27), BE (n = 18), BE associated dysplasia (n = 16), and EAC (n = 24). Standardized immunohistochemistry for CEACAM6 was performed followed by quantitative staining analysis. Statistical analysis across the BE spectrum for CEACAM6 was undertaken and a P value <0.05 was considered significant. CEACAM6 expression increased from columnar lined epithelium (CLE) to BE with a subsequent decrease to dysplasia and adenocarcinoma. The expression of CEACAM6 was significant from CLE to BE at p 0.001, CLE to dysplasia at p 0.001, BE to dysplasia at p 0.006, CLE to adenocarcinoma at p 0.001 and BE to adenocarcinoma at p 0.001. There was no significant difference in expression between dysplasia and adenocarcinoma (P = 0.15). Our findings highlight the increasing expression of CEACAM6 from CLE to BE with a subsequent decrease to dysplasia and adenocarcinoma. In view of this, we advocate the utilization of this marker for the enhanced diagnosis of BE and for the distinction of BE and dysplasia.

show abstract

Expression of CEACAM6 in colorectal cancer: significant association with overall and disease-free survival

Cited by 3 publications

References 0 publications

Expression patterns of CEACAM5 and CEACAM6 in primary and metastatic cancers

Expression patterns of CEACAM5 and CEACAM6 in primary and metastatic cancers

Μελέτη Των Γονιδίων Των Αγγειοποιητινών GA733-1/-2 Και CEA Σε Ασθενείς Με Καρκίνο Παχέος Εντέρου

CEACAM 6, a novel marker for the diagnosis of Barrett's esophagus

Contact Info

Product

Resources

About