Amaç: Bu çalışma ile meslek yüksekokulu öğrencilerinin, organ, kadavra ve plazma bağışı hakkındaki bilgi ve tutumlarını araştırmak amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: İki farklı üniversitenin sağlık ve sosyal hizmetler meslek yüksekokulunda okuyan 633 öğrenciye sosyodemografik özellikler, organ bağışı ve plazma bağışı ile ilgili sorulardan oluşan anket uygulanmıştır. Veriler uzaktan online yöntemle toplanmıştır. Verilerin Analizi Epiİnfo v.7.2.5.0 programında yapılmış olup, frekans dağılımları ve ki-kare testi analizlerde kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların %41,5’i sağlık, %58,5’i sosyal programlarda öğrenim görmektedir. Öğrencilerin%3,2’si organlarını bağışlarken %80,1’inin kadavradan organ bağışı hakkında bilgisi olduğu ve %68,8’i bu bilgiyi medya ve internetten duyduklarını, %81’inin organ bağışının hem canlıdan hem de ölüden olabileceğini bildiği, %68,7’ sinin öldükten sonra organlarını bağışlamayı düşündüklerini, %36,4’ünün organ bağışı konusunda yeterli bilgisinin olmadığı için bağış düşünmediği, %84,5’unun gerekli durumda organ nakli kabul edeceğini belirtmişlerdir. Katılımcıların %48,8’ inin kadavra bağışı bilgisi olduğu, %60,2’sinin bu bilgiyi medya/internetten öğrendiği, %66’sının kendisini kadavra olarak bağışlamayı düşünmediği belirlenmiştir. Katılımcıların %66’sı plazma bağışını bildiği, %61,5’inin bu bilgiyi medya/internetten öğrendiği, %63,8’inin plazma bağışlamayı düşündüğü, %70,8’inin bir insanın hayatını kurtarmak için plazma bağışlayabileceği belirlenmiştir. Ayrıca Covid-19 geçirmenin organ, kadavra ve plazma bağışına anlamlı bir değişiklik yapmadığı tespit edilmiştir.
Sonuç: Araştırmada Sosyal medya ve internetin bilgi edinmede etkili olduğu, katılımcıların bağış konusunda bilgilerinin olduğu fakat bağış yapmada ya da düşünmede kararsız kaldıkları sonuçlarına ulaşılmıştır.