Family-oriented nursery approach to despair levels of the parents of children with cardiac disease and down syndrome

Abstract

Kalp hastalığı olan down sendromlu çocukların ebeveynlerinin umutsuzluk düzeylerine aile merkezli hemşirelik yaklaşımı Amaç: Araştırma kalp hastalığı olan down sendromlu çocuklara sahip ebeveynlerin umutsuzluk düzeylerine aile merkezli hemşirelik yaklaşımın etkisini değerlendirmek amacıyla deneysel olarak gerçekleştirilmiştir. Yöntem: İstanbul'da bir devlet hastanesinde Mart-Mayıs 2013 tarihleri arasında yapılan çalışma; çocuk kardiyoloji ve kardiyovasküler cerrahi servisinde yatan veya poliklinik kontrolüne gelen kalp hastalığı olan down sendromlu çocuğa sahip 40 ebeveyn deney, 37 ebeveyn kontrol grubu olmak üzere 77 ebeveyn ile birlikte yapılmıştır. Araştırmada 'aile tanılama formu' ve 'Beck Umutsuzluk Ölçeği' kullanılmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilen 'Down Sendromlu Eğitim Kitapçığı' ile deney grubunda yer alan ebeveynlere eğitim verilmiştir. Araştırmanın verileri bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde; ki-kare, iki grup arasındaki farkı t-testi, grup içi tekrarlı ölçümlerin karşılaştırılmasında eşleşmiş grup t-testi kullanılmıştır. Bulgular: Çocuğun yaşamında ve bakımında ailenin merkezi bir rol oynadığını kabul eden aile merkezi yaklaşımla eğitim alan ebeveynlerin umutsuzluk önce puan ortalaması (x±8.37), umutsuzluk sonra ortalamasından (x±4.10) yüksek bulunmuş olup umutsuzluk azalmıştır (p<0.001). Eğitim almayan ebeveynlerin ise umutsuzluk önce puan ortalaması (x±8.75), umutsuzluk sonra puan ortalamasından (x±11.37) düşük bulunmuş olup umutsuzluk artmıştır (p=0.006). Aile merkezli eğitim alan ebeveynlerin umutsuzluk düzeyleri incelendiğinde, eğitim öncesi ve sonrasındaki umutsuzluk puanları arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Çalışmanın sonucunda, Kalp Hastalığı olan Down Sendromlu bir çocuğun ebeveynlerinin yaşayacakları umutsuzlukla baş etmelerinde aile merkezli hemşirelik yaklaşımın önemini ön plana çıkartmaktadır. Anahtar sözcükler: Aile merkezli hemşirelik, down sendromu, ebeveyn umutsuzluğu, kalp hastalığı olan çocuk, özürlü ABS TRACTFamily-oriented nursery approach to despair levels of the parents of children with cardiac disease and down syndrome Objective: This experimental research was carried out in order to assess the effect of "family oriented nursery approach to despair levels of the parents of children with cardiac disease and Down syndrome. " Methods: The research was conducted with 77 parents having a child both with Down syndrome and cardiac disease in cardiology and cardiovascular surgery department or policlinics in a public hospital in Istanbul between March and May 2013: 40 of them as experimental group and 37 others as research control group. In this study, 'family identification form' and 'Beck Desperation Scale' were used. Parents in the research group were trained through 'Education Booklet for Children with Down Syndrome' developed by the researcher. The data of the research were analyzed in computer environment. Regarding the data analysis; chi-square, t-test for the difference between two groups, and matched gro...

The relationship between hopelessness and perceived social support levels of parents with children with congenital heart disease

“…Akandere et al (25), Durat et al (26) and Yildirim & Yildirim (27) reported that parents who graduated from primary school had higher levels of hopelessness. Çatalbaş et al (28) reported that the hopelessness level of parents who received education was lower. The reason for the low level of hopelessness in parents with a high level of education may be that these parents have more information about their children's disease, treatment and care opportunities, and develop appropriate coping mechanisms and use problem-solving resources well in this process.…”

Engelli̇ Çocuğu Olan Ebeveynleri̇n Umutsuzluk Düzeyleri̇ni̇n Beli̇rlenmesi̇

“…In the study, 64.6% of the sample group consisted of mothers. It was found that mothers were the most common caregivers in the studies which were conducted with the people who take care of their disabled children (Caicedo, 2014;Çatalbaş, Manav, & Ocakçı, 2015;Durat et al, 2017;Gürhopur & Dalgıç, 2017). Although the presence of a disabled child affects all family members, the primary caregiver mother is the most affected individual in this; process (Çalışır et al, 2018).…”