Farklı Toprak Özelliklerinin Taban Çayırların Floristik Kompozisyonu Üzerine Etkisi

Abstract

ÖzBir bölgede çayır ve mera alanları ile ilgili uygun ıslah ve yönetim çalışmalarının uygulanabilmesi için, öncelikle mevcut vejetasyonların tür bileşiminin tespit edilmesi gerekmektedir. Iğdır ovasının tuz etkisine maruz kalan taban arazilerinin büyük bir kısmında tarla tarımı yapılamamakta ve otlatılarak ya da biçilerek değerlendirilmektedir. Bu çalışma daha önce bitki örtüsü hakkında hiç çalışma yapılmamış, toprak tuzluluğundan farklı düzeyde etkilenmiş doğal kurak taban çayır kesimlerinin tür bileşimini ve aralarındaki farklılıkları tespit etmek ve sonrasında yapılacak çalışmalara altlık oluşturmak amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada 2012 ve 2013 yıllarında dört çayır kesiminde tuzlu (EC = 4.82 dS/m, DSY = %11.6), alkali (EC = 1.48 dS/m, DSY = %39.1), tuzlu-alkali (EC= 4.31 dS/m, DSY = %39.7) ve tuzluluk problemi olmayan (EC = 0.4 dS/m, DSY = %4.3) çayır kesimlerinde hâkim türlerin çiçeklenme dönemi sonunda Quadrat yöntemi (0.5 x 0.5=0.25 m 2 ) kullanılarak vejetasyon ölçümleri yapılmıştır. Buna göre tuzluluk problemi olmayan çayır kesiminde 39, tuzluluk sorunu olan çayır kesiminde 41, alkalilik sorunu olan çayır kesiminde 38 ve tuzluluk ve alkalilik sorunu olan çayır kesiminde 26 tür tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda çayır kesimlerinin tür bileşimlerinin özellikle familya bazında farklılık gösterdiği, normal koşullara göre tuz etkisinde kalmış çayır kesimlerinde baklagil tür sayısının daha az olduğu ve hayvanlar tarafından daha az tercih edilen tür sayının artığı belirlenmiştir.