Yoğun bakım ihtiyacı olan prematüre yenidoğanlar en sık transfüzyon yapılan hasta grupları arasındadır. Literatürde transfüzyon kararını vermekte kullanılan kriterler ve bu kriterlerin sonuçlarını inceleyen çalışmalar olsa da transfüzyon endikasyonları konusunda net bir fikir birliği yoktur. Bu çalışmanın amacı anemik bebeklerde transfüzyon ihtiyacını belirlemede kalp debisindeki değişikliklere duyarlı olan NT-proBNP, copeptin ve MR-proADM düzeylerinin kullanılabilirliğini değerlendirmektir. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenmekte olan ve eritrosit transfüzyonu ihtiyacı olan 24 preterm bebek Transfüzyon grubu ve yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenen, hematokrit (Hct)>%25 olan ve transfüzyon endikasyonu olabilecek klinik bulgusu olmayan 23 preterm bebek Kontrol Grubuna olarak çalışmaya dahil edildi. Transfüzyon grubunda transfüzyon öncesi ve sonrası copeptin, NT-ProBNP ve MR-proADM düzeyleri arasında fark saptanmadı (p değeri sırasıyla 0,44, 0,64, 0,41). Transfüzyon grubunun transfüzyon öncesi copeptin, NT-proBNP, ve MR-proADM düzeyleri kontrol grubunun düzeyleri ile kıyaslandığında anlamlı fark saptanmadı (sırasıyla p=0,85, 0,75, 0,88). Hemoglobin düzeyi 8 mg/dl altında olan hastalarda copeptin, NT-ProBNP ve MR-proADM düzeyleri Hb düzeyi >8mg/dl iken transfüzyon yapılanlar ve kontrol grubuna göre sayısal olarak yaklaşık 2 kat yüksek bulunmasına rağmen gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p değeri sırasıyla 0,15, 0,47, 0,57). Çalışma grubunun semptomatik, asemptomatik alt gruplarının kontrol grubu ile birlikte olan analizinde copeptin, NT-ProBNP ve MR-proADM düzeyleri açısından fark saptanmadı (p değeri sırasıyla 0,81, 0,99, 0,93). Serolojik belirteçler pek çok durumda yol göstericidir ancak çalışmamızda yer alan Copeptin, NT-proBNP ve MD-proADM’in anemide, transfüzyon kararı vermede kullanışlı olmadığı kanaatine varılmıştır.