Fizjologiczne Aspekty Akcji Ratowniczej

Abstract

Celem treningu jest optymalizacja funkcji ustroju i rozwinięcie specyficznej adaptacji wysiłkowej, dlatego też trener musi posiadać wiedzę z zakresu fizjologii i biochemii, bez której nie jest w stanie kierować treningiem w sposób kontrolowany i zamierzony. Wiedza na ten temat pozwala mu nie tylko szybko reagować na zachodzące zmiany w organizmie zawodnika, ale także dobrać odpowiedni trening do kształtowania bezpiecznej akcji ratowniczej. Do przemieszczania się ciała w przestrzeni człowiek potrzebuje energii, której jedynym bezpośrednim źródłem jest ATP – adenozynotrójfosforan, jednak związku tego jest bardzo mało zmagazynowanego w organizmie i dlatego potrzebne jest ciągłe jego uzupełnianie szczególnie w tak niebezpiecznej sytuacji jak ratowanie życia człowieka. Zorganizowanie treningu tak, aby w większości kształtować wytrzymałość tlenową i beztlenową wymaga od trenera znajomości progu przemian beztlenowych, zwanym też progiem mleczanowym, dla każdego zawodnika. Jest to próg po przekroczeniu, którego procesy beztlenowe odgrywają istotniejszą rolę w dostarczaniu energii aniżeli procesy tlenowe. Metody wyznaczenia tego progu powinny uwzględniać osobnicze zróżnicowanie składu włókien mięśniowych oraz aktualnej adaptacji metabolicznej. Planując lepiej trening można zaadaptować organizm do ekstremalnych wysiłków które występują w akcji ratowniczej.