“…Po pierwsze, jest to podejście, które dostarcza nowych założeń ontologicznych, epistemologicznych i metodologicznych zgodnych z myśleniem o zarządzaniu jako nauce praktycznej (czyli jako nauce o wytworach działań człowieka w znaczeniu, jakie temu pojęciu nadał Simon) (Aken, 2004;Huff i in., 2006;Gasparski, 2007;Hevner i in., 2019;Simon, 1969Simon, /1996Schön, 1983). Po drugie, w wymiarze praktycznym stanowi nowatorskie podejście do tworzenia inno-wacyjnych rozwiązań, wykorzystując założenia i logikę rozumowania typowe dla pracy projektantów i inżynierów (Bailey i in., 2018;Brown, 2008;Bucolo i Matthews, 2010;Liedtka i Ogilvie, 2011). Łącząc te dwa wymiary, metodologia projektowania stwarza solidne podstawy do poszukiwania możliwości zasypania luki w dopasowaniu nauk o zarządzaniu do praktyki tej sfery ludzkiej działalności, co realizuje postulat użyteczności wiedzy naukowej w zakresie predykcji i konstruowania przyszłości.…”