Το πεδίο της διδακτικής των ξένων γλωσσών έχει υποστεί πολυάριθμες αλλαγές σε παγκόσμια κλίμακα στο πέρασμα των χρόνων. Από την περίοδο κατά την οποία στόχος ήταν η κατάκτηση μόνο του γλωσσικού κώδικα, έχουμε φτάσει στη συνειδητοποίηση ότι για την πληρέστερη επαφή με μια γλώσσα, αυτή πρέπει να προσεγγιστεί όχι μόνο ως συνεχής διαδικασία απόκτησης νέων γνώσεων, αλλά και ως μέσο για την επίτευξη ατομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία αρμονικών ανθρώπινων σχέσεων. Οι εκπαιδευτικές αλλαγές που πραγματοποιούνται έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση της μάθησης ως ανάπτυξη δημιουργικών τρόπων κατάκτησης της γνώσης μέσα από συμμετοχικές και βιωματικές δραστηριότητες. Προς αυτήν την κατεύθυνση, η διδακτική αξιοποίηση των θεατρικών τεχνικών προβάλλεται ως μια αποτελεσματική προσέγγιση στη διδασκαλία της αγγλικής ως ξένης γλώσσας στη σύγχρονη σχολική τάξη. Η παρούσα ερευνητική εργασία αποσκοπεί στη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της δραματικής διερευνητικής μεθόδου του Μανδύα του Ειδικού ως διδακτικού εργαλείου για τη διδασκαλία της αγγλικής ως ξένης γλώσσας στο ελληνικό δημοτικό σχολείο. Για την πραγμάτωση του σκοπού και των επιμέρους στόχων της ερευνητικής εργασίας εφαρμόστηκε η έρευνα-δράση, συγκεκριμένα το μοντέλο των Steven Kemmis και Robin McTaggart (1988), σε πενήντα οκτώ μαθητές τριών τμημάτων της ΣΤ΄ Τάξης Δημοτικού. Στα συλλεχθέντα ερευνητικά δεδομένα εφαρμόστηκε ποιοτική ερευνητική προσέγγιση μέσω της Ανάλυσης Περιεχομένου, από την οποία συγκεντρώθηκαν πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων των μαθητών στην αγγλική γλώσσα, την αναδιαμόρφωση του ρόλου εκπαιδευτικών και μαθητών στη μαθησιακή διαδικασία και την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών. Τα ερευνητικά δεδομένα παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο Μανδύας του Ειδικού συνιστά μια αποτελεσματική διδακτική μέθοδο για τη διδασκαλία της αγγλικής ως ξένης γλώσσας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.