From the Editor—Sticks and Stones: Trigger Warnings, Microaggressions, and Political Correctness

Through the Looking Glass: White First‐year University Students’ Observations of Racism in St. John's, Newfoundland and Labrador, Canada

“…Thus, further empirical research using white adolescent and young adults as research subjects stands to contribute significantly to the literature. This is especially important in an era where critics have accused antiracism scholars of exaggerating the problem and effect of microaggressions by suggesting that they are “making a mountain out of a molehill” (Robbins ; Sue , 6; Schacht ; Thomas ). This perception, however, is not unexpected given that white individuals often downplay racist incidents (Cabrera ; Raby ) or define racism as an individual (Cabrera ; Raby ; Zinga and Gordon ), overt, delinquent behavior (Back, Crabbe, and Solomos ; Hardie and Tyson ).…”

Being safe from what and safe for whom? A critical discussion of the conceptual metaphor of ‘safe space’

“…On request from students, many universities identify books, lectures and speakers that might trigger negative emotional responses with 'trigger warnings', that is, a notification that the content might be potentially disturbing, upsetting or offensive and trigger strong emotions. The background to the concept is that students suffering from post-traumatic stress disorder (PTSD), or victims of sexual abuse, might have extreme emotional reactions when facing certain content and that certain content would 'trigger' their trauma (Robbins 2016). There is a heated debate over whether trigger warning protects vulnerable students and enables students to prepare to encounter sensitive issues and thus enhance learning or whether trigger warnings, on the contrary, limit academic freedom and freedom of speech and hence are detrimental to the learning process (Hume 2016(Hume [2015; Wilson 2015).…”

Sınıflarda Travma Yaşantısı Olan Öğrenciler için Önleyici Bir Tedbir Olarak Tetikleyici Uyarısı Kullanımı

“…Bu taleplerde öğrenciler tarafından stres ve olumsuz duygular yaratabileceği öne sürülmüş içerik ve fikirler arasında tecavüz; fiziksel, duygusal ve cinsel istismar; çocuk istismarı; kendine yönelik zarar davranışları; yeme bozuklukları; yasal, yasadışı ve psikiyatrik ilaç kullanımı; intihar; savaş görüntüleri; cinsel ilişkide rıza konusunda tartışmalar; hamilelik ve çocuk doğurma; ırklar; işsizlik; çok kültürlülük gibi konular yer almaktadır. (Robbins, 2016) Ayrıca "tetikleyici" ifadesinin kendisinin silahlarla, askeri yaşantılarla ve savaşla ilgili travma deneyimi olan kişilerde travma sonrası stres bozukluğu semptomlarını uyandırabileceği düşünülerek "tetikleyici uyarısı" ifadesinin yerine "içerik uyarısı" ifadesinin kullanılması gerektiği de öne sürülmüştür (Colbert, 2017) Yukarıda listelenen konularla ilişkili olarak dile getirilen "Hangi ülkeden geliyorsun?" ya da "Bence bir işi kim hak ediyorsa o kazanmalı" gibi ifadelerin bir kısmı mikroagresyon olarak görüldüğünden gücendirici, incitici ve stres yaratıcı oldukları öne sürülmektedir.…”

“…Mikroagresyon kavramı 1970'li yıllarda Harvard üniversitesinden Chester M. Pierce tarafından ortaya atılmış olsa da yakın zamanlarda Columbia Üniversitesi profesörü Derald Wing Sue tarafından yeniden gündeme getirilmiş ve ardından yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. (Robbins, 2016) Sue, mikroagresyon kavramını şöyle tanımlar:…”