Gastric Acid Response to Pentagastrin and Histamine After Extragastric Vagotomy in Dogs

Serum gastrin in duodenal ulcer: Part III Influence of vagotomy and pylorectomy

“…Its role in the inhibition of gastric secretion is less well understood. Stening and Grossman (1970) have shown that extragastric vagotomy in dogs increases the response of a Heidenhain pouch to pentagastrin but not to histamine. It has also been shown that this increases the spontaneous 24-hour acid output from vagally denervated Heidenhain pouches (Kelly, Nyhus, and flarkins, 1964;Landor, 1964;Middleton, Kelly, Nyhus, and Harkins, 1965).…”

“…Finally it has been shown that secretin causes a fall in serum gastrin levels , but evidence indicates that truncal vagotomy does not interfere with secretin release (Stening and Grossman, 1970).…”

Η Επιδραση Της Κολεκτομης Σε Συνδυασμο Με Χειρουργικη Βαγοτομη Στην Εκκριση Τησγαστρινης Στους Επιμυες. (Πειραματικη Εργασια)

“…Και στους δύο αυτούς παράγοντες έχει δοθεί η ονομασία βαγογα-στρόνη (vagogastrone) . Ορισμένοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι η βαγογαστρόνη παρά γεται εξωγαστρικά 143 , από το γεγονός ότι τόσο η στελεχιαία βαγοτομή όσο και η εξωγαστρική, ήταν το ίδιο αποτελεσματι κές στο ότι αύξησαν τη μέγιστη απάντηση στη χορήγηση γαστρίνης. Αλλοι ερευνητές έχουν διαφορετική γνώμη στηριζόμενοι στο ότι η αντρεκτομή με σύγχρονη εκτομή του βολβού του δωδεκαδά κτυλου καταργεί το ανασταλτικό αποτέλεσμα της εικονικής σίτησης 140 .…”

Η Ανωτερη Γαστρικη Διατομη Των Πνευμονογαστρικων Νευρων Σε Διατρηση Δωδεκαδακτυλικου Ελκους

“…'Eg άλλου, όταν ή φυσιολογική λειτουργική πυλωροβολβική οδός πάρα--30καμφθεϊ ή καταστραφεί ή δκκριση του γαστρικού ύγροϋ αυξάνεται μέχρι καί στό δεκαπλάσιο (11,142,179,198 (103,143,184,193). "Αποτέλεσμα της απότομης κενώσεως τοϋ άπροπαρασκεύαστου στέρεου περιεχόμενου τοϋ στομάχου στό έντερο είναι ή πρόκληση σοβαροτάτων προβλημάτων όπως τό dumping, ή οι διάρροιες μέχρις αναπηρίας (135,166,184,195).…”

“…Οι έκσυγχρονιζόμενες απόψεις τής φυσιολογίας της γαστρικής εκκρίσεως βοήθησαν στην κατανόηση αρκετών σημείων άπό τους αίτιοπαθογενετικούς μηχα νισμούς τής έλκοπάθειας, άλλα δέν άλλαξε τό βασικό πλάνο τής χειρουργικής θεραπείας πού ήταν καί παρέμεινε ή εξουδετέρωση τής ύπερεκκρίσεως τοϋ υδροχλωρικού οξέος. "Ή μελέτη τής γαστρικής εκκρίσεως αποτέλεσε πεδίο εξαντλητικής διερευνήσεως, χωρίς ϊσως πρακτικό τελικό αποτέλεσμα(17,19,20,22,24,29,37,40,45,47,51,59,60,68,90, 91,92,93,94,104,113,129,137,138,139, 140,142,152,157,159,198). "Αντίθετα ή διερεύνηση σέ βάθος τής έκλύσεως καί τής διανομής του γαστρικού περισταλτισμοϋ, όπως καί ò ρόλος τοϋ πυλωρικού σωλήνα καί τοϋ πυλωρού στην φυσιο λογία τής πέψεως έτόνισαν καί εξήγησαν αρκετά σημεία των επιπλοκών, πού παρατηρούνται μετά άπό τήν εγχειρητική προσπάθεια αντιμετωπί σεως τοϋ δωδεκαδακτυλικού έλκους.…”