“…Επιπλέον η μελέτη της ιστορίας σε ταραγμένες περιόδους ανασύρει στην επιφάνεια κοινωνικά και πολιτισμικά θέματα και την έμφυλη διάσταση αυτών, καθώς τις περισσότερες φορές η κρατική εξουσία και οι μηχανισμοί της μετατρέπονται σε όργανα επιβολής κανόνων και υποταγής και πλήττουν δυσανάλογα τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας (Cohen, 1991). Πλήθος ερευνών μέχρι και τις μέρες μας (Colombini, 2002;Gardam & Chalesworth, 2000;Gokalp Kultu, 2014;Lindsey-Curtet et al, 2004;Turshen, 2001Turshen, , 2000 έχουν καταγράψει τις βαρβαρότητες και την ανεξέλεγκτη άσκηση διαφόρων μορφών βίας σε γυναίκες και παιδιά, αγόρια και κορίτσια κατά τη διάρκεια εμφυλίων και πολεμικών συγκρούσεων, με αποτέλεσμα την απώλεια ή την απειλή της ζωής και της σωματικής τους ακεραιότητας. Οι βιασμοί, οι δολοφονίες και οι ακρωτηριασμοί αποτελούν κοινές πρακτικές για νικητές και ηττημένους (Wood, 2018(Wood, , 2009Sklavou, 2019), ενώ σε περιοχές που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση επί σειρά ετών έχουν καθιερωθεί πρακτικές όπως η σεξουαλική δουλεία και το trafficking με θύματα κυρίως τις γυναίκες και τα παιδιά 3 (van der Kolk et al, 1996).…”