Πληθυσμοί του γένους Rutilus 15 ελληνικών λιμνών μελετήθηκαν ως προς τηφυλογένεση και τις βιολογικές παραμέτρους. Η αναζήτηση των σχέσεων μεταξύ τωνειδών μέσω της φυλογένεσης σε συνδυασμό με τη βιογεωγραφία έχει σκοπό νααποσαφηνίσει την υφιστάμενη ταξινομική κατάταξη του γένους Rutilus και νασυμβάλει στην κατανόηση των φυλογενετικών διεργασιών οι οποίες οδήγησαν στηνσύγχρονη βιογεωγραφική κατανομή τους. Επιπρόσθετο στόχο συνιστά ηπληρέστερη τεκμηρίωση των βιολογικών στοιχείων των πληθυσμών για πρώτηφορά σε δεκαπέντε οικοσυστήματα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η μελέτηπεριλαμβάνει άτομα τα οποία συλλέχθηκαν κατά την διάρκεια του φθινοπώρου(2007 και 2008) από τις δεκαπέντε μεγαλύτερες φυσικές λίμνες της Ελλάδας(Αμβρακία, Βεγορίτιδα, Βόλβη, Δοϊράνη, Ζάζαρη, Καστοριά, Μεγάλη και ΜικρήΠρέσπα, Οζερός, Παμβώτιδα, Παραλίμνη, Πετρών, Τριχωνίδα, Υλίκη καιΧειμαδίτιδα). Η διερεύνηση των φυλογενετικών σχέσεων του γένους Rutilusπραγματοποιήθηκε με τη χρήση μορφολογικών και μοριακών χαρακτήρων. Ημορφολογική ανάλυση περιέλαβε επτά μεριστικούς και 68 μορφομετρικούςχαρακτήρες και μπορεί να αποτελέσει εργαλείο διάκρισης των ειδών.Παρουσιάστηκε χαμηλή ενδοπληθυσμιακή διακύμανση στους μορφολογικούςχαρακτήρες, που υποδεικνύει ότι οι πληθυσμοί αποτελούνται από φαινοτυπικάομοιογενείς ομάδες. Ο φαινοτυπικός διαχωρισμός του γένους στην Ελλάδαςπιστοποιεί τουλάχιστον τέσσερις ομάδες, είδη: R. panosi, R. ylikiensis R. prespensisκαι R. rutilus. Η γενετική ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA διαχώρισε πλήρως τουςπληθυσμούς των R. panosi, R. ylikiensis, R. prespensis και R. rutilus. Στην ομάδατων R. rutilus ο πληθυσμός της Βόλβης ομαδοποιείται χωριστά. Τα αποτελέσματατης μορφολογικής ανάλυσης βρίσκονται σε συμφωνία με εκείνα της γενετικήςανάλυσης όσον αφορά στα είδη του γένους Rutilus και υποδεικνύουν την πιθανήύπαρξη νέου ή κρυπτικού είδους στη λίμνη Βόλβη. Ο διαχωρισμός αυτός επήλθε σεδιαφορετικές χρονικές στιγμές κατά το Πλιο-Πλειστόκαινο. Ο πληθυσμός της Βόλβηςέχει Ποντο-Κάσπια καταγωγή σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πληθυσμούς πουπροέρχονται από τον Δούναβη. Ο συνδυασμός των φυλογενετικών μεθόδων με τηβιογεωγραφία παρέχει μία ολοκληρωμένη εικόνα για την εξελικτική πορεία τουγένους στην Ελλάδα. Κατά την μελέτη των βιολογικών στοιχείων, οι πληθυσμοί τουγένους Rutilus παρουσίασαν ισομετρική αύξηση ή και θετική αλλομετρία, εκτόςαυτών της Δοϊράνης, Οζερού και Υλίκης που παρουσίασαν αρνητική. Για όλα τα είδητου γένους Rutilus παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στοσυντελεστή ευρωστίας σε σχέση με τη λίμνη που διαβιούν, γεγονός το οποίοφανερώνει την επίδραση του οικοσυστήματος στη φυσική κατάσταση των ψαριών.Οι παράμετροι της αύξησης παρουσίασαν σημαντικές διαφορές σε όλα τα είδη, πουπιθανόν να οφείλονται σε γενετικούς ή και περιβαλλοντικούς λόγους. ΚυμαινόμενηΑσυμμετρία εμφανίστηκε σε όλα τα είδη του γένους Rutilus που διαβιούν στις λίμνεςτης Ελλάδας, με διαφοροποίηση μεταξύ των γεωγραφικών περιοχών. Ηκαρυοτυπική ανάλυση του είδους R. panosi αποκάλυψε διπλοειδία με αριθμόχρωμοσωμάτων 2n=50. Από το σύνολο των χρωμοσωμάτων που εξετάσθηκαν 16ταξινομήθηκαν ως μετακεντρικά (metacentric), 26 ως υπομετακεντρικά(submetacentric) και 8 χρωμοσώματα ως υποτελοκεντρικά (subtelocentric).