Geriatrik Bireylerde Fiziksel Aktivite ve Egzersizin Aktif Yaşlanmadaki Rolünün Etkinlik Kuramı Bağlamında Değerlendirilmesi

Abstract

Artan ömür beklentisi ile günümüzde daha fazla insan yaşlılık dönemine ulaşmaktadır. Bu noktada yaşlanma paradigmalarına ve yaşlanma/yaşlılık bilimi olan gerontoloji perspektifine ihtiyaç artmaktadır. Gerontolojik kuramlar çatısı altında sınıflanan etkinlik teorisi bireyi yaşamın getirdiği kayıp ve kazançlara karşı üretkenlik zırhıyla dengede tutmayı amaçlamaktadır. Aktif bir yaşam biçiminin benimsenmesiyle bireyin hayatın akışında, dinamikliğinde yer alması gerekliliğini savunur. Aktif yaşlanmanın sağlanması noktası WHO’ ya göre sağlık, güven, katılım ve hayat boyu öğrenme yer almaktadır. Tüm bileşenler kendi içinde farklı gerekliler barındırsa da FA varlığının neredeyse tüm bileşen basamaklarında olumlu etki yaratması muhtemeldir. Bu bağlamda FA tüm yaş grupları için önemli bir müdahaleyken geriatrik bireylerin değişen vücut fonksiyonlarındaki meydana gelebilecek azalmaları ve gerilemeleri önlemekte ya da geciktirebilmektedir. Bu derlemenin amacı; aktif yaşlanma sürecinde FA müdahalelerinin geriatrik bireylerin yaşam kaliteleri açısından önemine değinmek ve ek olarak aktif yaşlanma kavramının yalnızca belirli bir dönemle ilişkilendirilmesinin yerinde bir söylem olmadığına, aksine dinamik bir süreci içerdiğini belirterek uygulanacak aktif yaşlanma politika ve programlarının kapsayıcılığını çocukluk/gençlik çağlarına uzanması gerekliliğine dikkat çekmektir.