Glacial features and snow-line trend during the last glacial age in the Southern Apennines (Italy) and on Albanian and Greek mountains

Boenzi, Federico; Palmentola, G.

doi:10.1127/zfg/41/1997/21

Cited by 14 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…The timing of glaciation in the Mediterranean mountains remained the subject of much speculation until recently, and many workers have assumed that the majority of moraines formed during the Late Pleistocene (e.g. Messerli, 1967;Boenzi and Palmentola, 1997). This has received support from results of cosmogenic dating in several areas, such as Turkey (Akçar et al, 2007;Sarıkaya et al, 2008), Kosovo (Kuhlemann et al, 2009) and Corsica (Kuhlemann et al, 2008).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Pleistocene ice caps on the coastal mountains of the Adriatic Sea

Hughes

Woodward

Calsteren

et al. 2010

Quaternary Science Reviews

145

105

View full text Add to dashboard Cite

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Pleistocene ice caps on the coastal mountains of the Adriatic Sea

Hughes

Woodward

Calsteren

et al. 2010

Quaternary Science Reviews

145

105

View full text Add to dashboard Cite

“…It has been argued that glacial evidence is confined only on the higher parts of mountains that exceed 2200 m a.s.l. (Woodward and Hughes, 2011;Boenzi and Palmentola, 1997). However, even though the Geological Sheets of the Greek Institute for Geological and Mineral Exploration (IGME) often misinterpret glacial deposits, in reality some mountains even below 2000 m a.s.l.…”

Section: The Mountains Of Greece and Their Glacial Historymentioning

confidence: 99%

“…It has been claimed that evidence of glaciation in Greece is present only in mountains that exceed 2200 m a.s.l. in altitude (Boenzi and Palmentola, 1997) but the mountains of central (Leontaritis et al, 2020).…”

Section: Central Greece (The Mountains Of Sterea Hellas and The Agrafa Mountains)mentioning

confidence: 99%

Late pleistocene to holocene climate and environmental changes in Greece

Leontaritis¹,

Λεονταρίτης²

View full text Add to dashboard Cite

Αντικείμενο της διατριβης αυτής είναι η διευθέτηση των γεωχρονικών κενών της παγετωνικής ιστορίας της οροσειράς της Πίνδου μέσω της μελέτης του όρους Μαυροβούνι και της σύνδεσής του με άλλους ορεινούς όγκους στη νότια Ελλάδα. Η παγετωνική γεωμορφολογία του Μαυροβουνίου χαρτογραφήθηκε λεπτομερώς και το χρονικό των παγετωνικών φάσεων κατά το Ανώτερο Πλειστόκαινο προσδιορίστηκε μέσω της απόλυτης χρονολόγησης οφιολιθικών παγετωνικών λίθων με τη μέθοδο κοσμογενων ισοτόπων χλωρίου (36Cl) σε μια παγετωνικη/περιπαγετωνικη ακολουθία αποθέσεων. Οι ηλικίες που προέκυψαν έδειξαν ότι οι παγετώνες είχαν φθάσει στις τελικές τους θεσεις 26.6 ± 6.6 ka πριν από σήμερα, υποδηλώνοντας ότι το τοπικό παγετωνικό μέγιστο κατά το Ανώτερο Πλειστόκαινο έλαβε χώρα κοντά στο Παγκόσμιο Παγετωνικό Μέγιστο (LGM: 27-23 ka), κάτι που επιβεβαιώθηκε από μια πρόσφατη αντίστοιχη μελέτη στο γειτονικό ασβεστολιθικό όρος Τυμφη. Η συνοχή των ηλικιών αυτών επικυρώνει τη θεωρητική καταλληλότητα της επιλεγμενης μεθόδου για τη χρονολόγηση οφιολιθικών δειγμάτων ενώ ταυτόχρονα αποτελεί τη μοναδική γεωχρονολόγηση παγετωνικών αποθέσεων στην Ελλάδα που είναι απαλλαγμένη από τις εγγενείς αβεβαιότητες της χρονολόγησης ασβεστολιθικων δειγμάτων όπως ο ρυθμός αποσάθρωσης. Έτσι, το γεωχρονολογικό πλαίσιο των παγετωνικών φάσεων στην Πίνδο είναι ένα από τα καλύτερα χρονολογημένα στα δυτικά Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, η λεπτομερής ανασκόπηση των προηγούμενων παγετωνικών μελετών αλλά και νέες παρατηρήσεις οδήγησαν σε μια νεα σύνθεση της Τεταρτογενούς παγετωνικης ιστορίας της Ελλάδας. Η παγοκάλυψη κατά τις πιο εκτενείς παγετωνικές φάσεις του Μέσου Πλειστόκαινου ήταν μεγαλύτερη από όσο είχε αρχικά εκτιμηθεί. Τα πιο πρόσφατα ευρήματα από τα βουνά της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων υποδηλώνουν ότι εκτενή πεδία πάγου κυριαρχούσαν στους ορεινους όγκους κατά τις περιόδους αυτές. Η παγοκάλυψη ήταν σαφώς μικρότερη κατά την τελευταια παγετώδη περίοδο, ενώ κατά το Ολόκαινο επιβίωσαν μόνο πολύ μικροί παγετώνες σε βαθιά έγκοιλα. Η ανάλυση των περιφερειακών παλαιοκλιματικών αρχείων έδειξε ότι οι κατακρημνίσεις είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας δημιουργίας παγετώνων ενώ η σύγκριση των ισοϋψών γραμμών μόνιμου χιονιού, υποδεικνύει ένα πιο υγρό κλίμα την νότια Ελλάδα κατά το Ανώτερο Πλειστόκαινο που μπορεί να αποδοθεί σε διαφορετικους μηχανισμους ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας στην κεντρικη Μεσόγειο που οδηγούσε τα βροχοφόρα συστήματα σε μια νοτιοδυτική-νοτιοανατολική τροχιά.

show abstract

Timing of glaciation in the Mediterranean mountains during the last cold stage

Hughes

Woodward

2008

J Quaternary Science

172

127

View full text Add to dashboard Cite

Recent research in the mountains of the Mediterranean has attempted to establish the timing of the maximum extent of glaciers during the last cold stage. Several dating methods have been utilised and new dating frameworks have emerged in key areas. In several places, multiple dating techniques (radiocarbon, optically stimulated luminescence, U-series) applied to glacial and associated sediments suggest that local glacier maxima preceded the global Last Glacial Maximum (LGM, ca. 18 14 C ka BP/ 21 cal. ka BP) by at least several thousand years. Studies in Spain, the Pyrenees, the Maritime Alps and Turkey utilising cosmogenic isotope analyses ( 10 Be and 36 Cl), have yielded glacial geochronologies with maxima that correlate closely with the marine isotope record of ice volume and the global LGM. In some cases, the use of different geochronological techniques has led to conflicting evidence for the timing of the local last glacier maxima in the same area. From a palaeoclimate perspective, glacier-climate reconstructions for the local last glacier maxima in the mountains of central Italy, northern Greece and western Turkey indicate that climate was wet and cold. In Italy and Greece the local glacier maxima preceded the driest part of the last cold stage -as indicated by palaeoecological records -by several thousand years. For western Turkey, however, recent cosmogenic exposure ages combined with glacier modelling suggest a local last glacier maximum characterised by cold and wet conditions coinciding with the global LGM. The available evidence indicates that a dichotomy is emerging, not only in our understanding of the timing of glaciation across the Mediterranean, but also in the palaeoclimatic interpretations derived from glacial and palaeoecological records.

show abstract

Glacial features and snow-line trend during the last glacial age in the Southern Apennines (Italy) and on Albanian and Greek mountains

Cited by 14 publications

References 0 publications

Pleistocene ice caps on the coastal mountains of the Adriatic Sea

Pleistocene ice caps on the coastal mountains of the Adriatic Sea

Late pleistocene to holocene climate and environmental changes in Greece

Timing of glaciation in the Mediterranean mountains during the last cold stage

Contact Info

Product

Resources

About