Gökdelen’in Beton Duvarları Altında Modernist Mimari Ütopyanın Çöküşü

Abstract

Bu çalışma, öncelikle gökdelen türü yapıların modernite ve modern yaşam içindeki yerini araştıracak, daha sonra da modernist hareketin ardında yatan estetik felsefeyi Le Corbusier rehberliğinde tanımlayacaktır. Ancak Le Corbusier'nin fikirleri, başta Henri Lefebvre, Theodor W. Adorno ve Max Horkheimer olmak üzere kültür ve mekân çalışan düşünürlerin ortaya koydukları eleştirel perspektif temelinde değerlendirilecek ve J. G. Ballard'ın Gökdelen'i bu eleştirel bağlama yerleştirilecektir. Romanda "steril ve uygar" bir modernist mekân olarak sunulan gökdelenin sahip olduğu erotik ve "ludik" özelliklerin, eril şiddetle yeniden iktidarlandırılan bir barbarlık entropisine dönüştüğünü görüyoruz. Kültürel erozyonla birlikte görülen bu şiddet ve yıkımın mimari tetikleyicilerini aramak ve bu mimari tutumun arkasındaki felsefi dayanakları analiz etmek çalışmanın öncelikli meselesidir.