“…Çalışma kapsamında incelenen araştırmalara ait önemli bulgular incelendiğinde hazırlanan aile eğitim programlarının özel gereksinimli çocuğa sahip ailelerde etkili olduğu bulunmuştur. Sunulan aile eğitim programlarının; annelerin özbakım ve ev içi becerilerini öğrenmelerinde (Cavkaytar, 1998;Cavkaytar, 1999;Çakmak, 2011;Ulugöl & Cavkaytar, 2020), annelerin kuruluk süresi kaydı tutma ve çocuklara gündüz tuvalet becerisi kontrolü becerilerini kazanmalarında (Özcan, 2004;Özkubat & Töret, 2014;Diler Sönmez, 2008;Sönmez & Varol, 2009), ailelerin Küçük Adımlar Erken Eğitim Programındaki becerileri kazanmalarında (Birkan, 2001;Küçüker, 2001;Küçüker, Bakkaloğlu, & Sucuoğlu, 2001), ailelere dil iletişim becerilerinin öğretiminde (Koca, 2016;Ertürk-Mustul, 2015;Turan, 2010;Turan, Koca, & Uzuner, 2019;Ünlü, 1986;Yakın, 2009;Yakın & Özmen, 2010), ailelere davranış değiştirme yöntem ve tekniklerinin kazandırılmasında (Berbercan, 2010;Boyraz, 2015;Gökçe, 2017;Kızılkaya, 2021;Kizir, 2018;Sucuoğlu, Küçüker, & Kanık, 1992;Şeker, 2013;Tavil, 2005;Vuran, 1997), ailelere kavram öğretiminde (Demirci, 2015;Şahin, 1994), ailelerin kaygı ve stres düzeylerinin azalmasında (Dilmaç, Çıkılı, Koçak, & Çalıkçı, 2015;Vardarcı, 2011) ve ailelere eşzamanlı ipucunun öğretiminde (Aydın & Cavkaytar, 2020;Çotuk, 2015;Güneş, 2012) etkili olduğu bulunmuştur.…”