Güçlü Yönler Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Psikometrik Özellikleri

Abstract

Bu çalışmada, Güçlü Yönler Öz-yeterlik Ölçeğinin (GYÖYÖ) Türk katılımcılarda geçerlik ve güvenirliğini test etmek ve psikometrik özelliklerini incelemek amaçlanmıştır. Araştırma kapsamına yaşları 18 ile 39 arasında değişen üç farklı çalışma grubunda yer alan toplam 416 (252+154+110) katılımcı alınmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre SMKBÖ'nün Türkçe formunun orijinalindeki gibi tek boyuta sahip olduğu ve bu tek boyutlu yapının ölçtüğü özellikle ilgili toplam varyansın %64'ünü açıkladığı görülmüştür. Doğrulayıcı faktör analizi sonucu ölçeğin uyum iyiliği değerleri χ 2 /sd=1.94

COVID-19 Sonrası Yetişkinlerde Yalnızlık: UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formunun (UYÖKF-6) Psikometrik Özellikleri

“…Madde analizlerinde ölçekte yer alan 6 maddenin alt grupla üst grubu birbirinden anlamlı düzeyde ayırt ettiği görülmüştür. Ölçeğin iç tutarlılık güvenirlik katsayısının .70'ten yüksek bulunması (Sarıçam, Mert, & Çelik, 2019) iç tutarlılığının yeterli düzeyde olduğunu göstermektedir. Madde-toplam korelasyonunun yorumlanmasında .30 ve daha yüksek olan maddelerin, bireyleri ölçülen özellik bakımından iyi derecede ayırt ettiği göz önüne alındığında, madde-toplam korelasyonlarının yeterli olduğu görülmektedir (Büyüköztürk, 2017).…”

Strengths/Character Strengths Based School Intervention Program

“…In this context, strength-based psychoeducation programs can be planned for students.At the end of the program, students can explore their strengths.Students can use their strengths functionally both in the school environment and in their daily lives (Demir & Murat, 2021a). and Nazlı, 2019;Sarıçam et al, 2019)can be used as a measuring tool.…”

Beli̇ren Ve Orta Yeti̇şki̇nli̇k Dönemi̇ndeki̇ Bi̇reyleri̇n Ahlaki̇ Davraniş İle İlgi̇li̇ Görüşleri̇

“…Yapılan araştırmalar incelendiğinde, ahlak kavramının ve türevlerinin, yurt dışı alanyazınında uzun yıllardır çalışılmakta olduğu (Kohlberg, 1964;Piaget, 1932); ancak bu konunun yerli alanyazınımızda son yıllarda popülerlik kazandığı anlaşılmaktadır. Ahlak kavramına dair kültürümüzde yapılan çalışmalar daha çok ahlaki kimlik (Onat-Kocabıyık & Kulaksızoğlu, 2014;Sarıçam & Çelik, 2018;Yılmaz & Yılmaz, 2015), ahlaki uzaklaşma (Ekmekçioğlu & Aydoğan, 2019;Gezici-Yalçın, Şenyurt, Gültepe & Coşkun, 2016), ahlaki kayıtsızlık (Yavuz-Birben & Bacanlı, 2017), ahlaki olgunluk (Şengün & Kaya, 2007), ahlaki değer (Balay & Kaya, 2014;Sarıçam, Çelik & Güven, 2013), ahlaki muhakeme ve yönelim (Cesur & Özkan-Küyel, 2010) alanlarında yoğunlaşmakta olup, ahlaki davranış kavramı üzerinde sınırlı sayıda çalışma (Erken, 2009) yapıldığı anlaşılmıştır. Ayrıca yerli alanyazın incelendiğinde ahlak kavramının kültürümüzde, pozitivist paradigma (nicel araştırma deseni) ile incelenen ilişkisel (Balay & Kaya, 2014;Cesur & Özkan-Küyel, 2010;Erken, 2009) ve ölçek geliştirme (Ekmekçioğlu & Aydoğan, 2019;Gezici-Yalçın ve diğ., 2016;Sarıçam & Çelik, 2018;Sarıçam ve diğ., 2013;Şengün & Kaya, 2007;Yavuz-Birben & Bacanlı, 2017) çalışmaları ile sınırlı kaldığı anlaşılmaktadır.…”