Το θέμα που πραγματεύεται η παρούσα διδακτορική διατριβή είναι η διαχείριση της σχολικής τάξης. Στη διεθνή εκπαιδευτική κοινότητα οι πρώτες αναφορές του θέματος ξεκινούν από τα μέσα του 20ου αιώνα, ενώ στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα οι σχετικές με το θέμα αναφορές είναι πολύ περιορισμένες και χωρίς εκτεταμένο ερευνητικό υπόβαθρο. Η συνειδητοποίηση της έλλειψης αυτής, τόσο βιβλιογραφικά και ερευνητικά, όσο και ως παιδαγωγική κατάρτιση για τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς, σε συνδυασμό με την τρέχουσα και απαιτητική κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα και τη ραγδαία τεχνολογική έκρηξη, γεγονότα που επηρεάζουν όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, οδηγούν στην ενασχόλησή μας με το συγκεκριμένο θέμα. Οι εκπαιδευτικοί, πλέον, καλούνται να διαδραματίσουν έναν πολυποίκιλο και ιδιαίτερα καίριο ρόλο, οπότε θα πρέπει να εφοδιαστούν με γνώσεις και να υποστηριχτούν επαρκώς για να ανταπεξέλθουν αποτελεσματικά στο έργο τους και να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες, προκειμένου οι μαθητές τους να αποδώσουν τα μέγιστα. Ο ερευνητικός στόχος της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι να διερευνηθούν οι απόψεις εκπαιδευτικών, τόσο της πρωτοβάθμιας (νηπιαγωγείο-δημοτικό), όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (γυμνάσιο-λύκειο), πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Η ανάλυση του υλικού εκπορεύεται από την ποιοτική προσέγγιση και γίνεται με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου, ενώ το εργαλείο που χρησιμοποιείται είναι το γραπτό κείμενο. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί και καταγράφουν σε ελεύθερο κείμενο τις απόψεις τους πάνω στο θέμα της διαχείρισης της σχολικής τάξης. Μέσα από την σε βάθος ανάλυση των κειμένων παρατηρείται σε μεγάλο ποσοστό η ελλιπής γνώση του όρου «διαχείριση σχολικής τάξης», μια που συνδέεται στενά από τους περισσότερους συμμετέχοντες με μια συγκεκριμένη παράμετρό του. Επιπλέον, σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται να υπάρχει απόσταση ανάμεσα σε αυτό που θα ήθελαν οι εκπαιδευτικοί να εφαρμόσουν και σε αυτό που τελικά δύνανται να εφαρμόσουν. Παρ’ όλα αυτά όμως, προκύπτουν κάποιες ιδιαιτέρως ελπιδοφόρες διαπιστώσεις. Αν αυτά ευαισθητοποιήσουν τους αρμόδιους χάραξης της εκπαιδευτικής πολιτικής, η αλλαγή θα είναι καθολική και γενικευμένη.