Kolayca modifiye edilebilir ve pek çok çalışmaya entegre edilebilir özellikleriyle mikroakışkan sistemler son yıllarda araştırmacıların ilgi odağındadır. Mikroakışkan çipler sayesinde daha az solüsyon ve sürekli perfüzyon ile kontrollü ve optimize hücre kültürü çalışmaları yapılabilmektedir. Son yıllarda özellikle rejeneratif tıbbın ilgisini çeken kök hücrelerin tek başına veya diğer hücrelerle birlikte kültürlenmesi ve kullanılan kök hücrelerin istenilen yönde farklılaştırılması çip sistemlerinde sıklıkla çalışılmaktadır. Bu sistemlere hücreler arası ortam koşullarını taklit edecek hidrojellerin veya hücrelerinden arındırılmış organ matrislerinin de ilave edilmesi in vivo'ya daha yakın sonuçlar vermektedir. Çiplerin üretildiği malzeme, yüzey modifikasyonları, akış hızı, besi yeri içeriği, kullanılan hidrojellerin mekano-kimyasal özellikleri, elektriksel, kimyasal ya da mekanik uyarımlar neticesinde kök hücrelerin farklılaşmaları da dahil tüm davranışlarının oldukça değiştiğini gösteren birçok çalışma mevcuttur. Mikroakışkan çip sistemlerinin ilerleyen zamanlarda kişiselleştirilmiş tıp, ilaç toksisite deneyleri, hasta-yanı hızlı tanı kitleri ve birçok temel bilim araştırmasına yeni bir boyut kazandıracağı, özellikle hayvan deneylerinin yerini alarak daha güvenilir ve ucuz potansiyel yöntemlerin başında geleceği öngörülmektedir. Tüm bu sebepler çip sistemlerini araştırma odağı yapmaktadır. Bu çalışmada; mikroakışkan çip sistemlerinin üretimi, avantajları, dezavantajları ve doku mühendisliği alanındaki uygulamaları tartışılmıştır.