Σκοπός: Η κλινική εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της Υπερβαρικής Οξυγονοθεραπείας σε ασθενείς που πάσχουν από αιφνίδια απώλεια της ακοής. Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη εισήχθησαν 56 ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από αιφνίδια απώλεια της ακοής και εμβοές. Η θεραπεία των ασθενών αυτών περιέλαβε την «κλασσική φαρμακευτική αγωγή» και τη θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο. Το βασικό εργαλείο αξιολόγησης της ακουστικής οξύτητας ήταν το τονικό ακοόγραμμα. Η αξιολόγηση των εμβοών εκτιμήθηκε από το υποβληθέν ερωτηματολόγιο και ήταν βασισμένο στο ερωτηματολόγιο Tinnitus Severity Index (TSI) των Folmer και Griest, καθώς και από την οπτική αναλογική κλίμακα (VAS). Το δεύτερο θεωρητικό επίπεδο αξιολόγησης των εμβοών βασίσθηκε στο ερωτηματολόγιο Glorig. Αποτελέσματα: Από τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο, 56 ολοκλήρωσαν την πρώτη και δεύτερη φάση του πρωτοκόλλου, 30 ολοκλήρωσαν την τρίτη φάση, 7 ολοκλήρωσαν την τέταρτη και μόνον 6 ασθενείς τελείωσαν και τα πέντε στάδια της μελέτης. Συνολικά σημειώθηκε σημαντική βελτίωση της ακοής μεταξύ της αρχικής και της τελικής φάσης μετά τη θεραπεία με ΥΒΟ (p<0.001. Η εσωτερική σύγκριση της αρχικής και τελικής βαθμολόγησης των εμβοών ανά φάση θεραπείας έδειξε ότι υπήρξε στατιστικά σημαντική βελτίωση (p<0.001) μετά το πέρας των θεραπειών ανά φάση. Συμπεράσματα: Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο, παράλληλα με την κλασσική θεραπευτική αγωγή, βελτιώνει σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο ακοής των ασθενών που πάσχουν από Ιδιοπαθή Αιφνίδια Νευροαισθητήρια Απώλεια της Ακοής.