Basileia:The Idea of Monarchy in Byzantium, 600–1200

Recuperando un imperio desfigurado. El mantenimiento institucional en el Bizancio del siglo X

“…267-300;Odorico, 1990Odorico, , 2011Odorico, , 2017aOdorico, , 2017bNémeth, 2010Németh, , 2018Manafis, 2020). Aunque la práctica de conformar syllogai es muy común a lo largo del milenio bizantino, puede sorprender el hecho de que varias colecciones giren en torno al nombre de Constantino VII Porfirogénita, cuyo reinado efectivo abarca menos de quince años (PmbZ 23734; Toynbee, 1973;Ševčenko, 1992;Magdalino, 2013;Antonopoulou, 2018Antonopoulou, , 2019etc. ).…”

“…Para centrarnos en el mantenimiento institucional, es importante mencionar un par de colecciones entre las de Constantino VII: (i) la del ceremonial de la corte -la llamada de Cerimoniis-y (ii) la colección de extractos históricos -la llamada Excerpta Constantiniana- (Ševčenko, 1992, pp.168 y 182-186;Magdalino, 2013, pp. 194-200, Odorico, 2017a, 2017bNémeth, 2018;Carolla, 2022, etc.…”

Recovering a disfigured Empire. Institutional maintenance in Tenth-century Byzantium

“…267-300;Odorico, 1990Odorico, , 2011Odorico, , 2017aOdorico, , 2017bNémeth, 2010Németh, , 2018Manafis, 2020). While the practice of syllogai is very common throughout the Byzantine millennium, one may be surprised by the fact that several collections revolve around the name of Constantine VII Porphyrogennetos, whose actual reign spans less than fifteen years (PmbZ 23734; Toynbee, 1973;Ševčenko, 1992;Magdalino, 2013;Antonopoulou, 2018;etc. ).…”

“…To focus on institutional maintenance, it is important to mention a couple of collections among those of Constantine VII: (i) the one on court ceremonial -the socalled de Cerimoniis, and (ii) the collection of historical extracts -the so-called Excerpta Constantiniana (Ševčenko, 1992, pp. 168, 182-186;Magdalino, 2013, pp. 194-200, Odorico, 2017a, 2017bNémeth, 2018;Carolla, 2022, etc.…”

Reception of Cassius Dio’s Roman History in Pompey’s Chapter of John Xiphilinos' Epitome

“…Zdaniem Paula Magdalino wynikały one z wzajemnej zależności cesarza i biurokracji -monarcha wykorzystywał język biurokracji i tradycji, aby usankcjonować sprawowanie władzy (idea proklamacji przez lud, wojsko i senat), a biurokraci, tj. "senat", przy ocenie władców musieli szukać wyśrodkowania między tym, czego cesarz pragnął, a tym, na co pozwalały mu w ich ocenie tradycja i obyczaje polityczne 126 . W tym kontekście zjawiskiem nowym dla XI w. są odwołania do antycznej przeszłości.…”