Ι. Δ.5.β Ειδολογική διαπίδυση (προπεμπτικό -θρήνος -γαμήλιος θρήνος -ερωτικό) Ι. Δ.6 Μετά τον χωρισμό Ι. Δ.6.i Αναζήτηση του χαμένου παραδείσου (απ. 95V) Ι. Δ.6.ii Νοσταλγία (απ. 96V) Ι. Δ.6.ii.α Αναλογική μεταφορά Ι. Δ.6.ii.β Αρχή της τριαδικότητας Ι. Δ.6.ii.γ Ἔρως καρδιοβόρος 8 Ελάχιστα τα καταγραμμένα σε χειρόγραφα ή έγγραφα του 16ου αι. 9 Petropoulos (2003, 4) με παραπομπή στον Petropoulos 1989a. Βλ. και Κουκουλές (1948-τ. Α΄ ΙΙ 5-41). 10 Βλ.Beck (ελλ.μτφρ. 3 1999, 63-67 και 34-35). O Beck (σ. 64) πιστεύει πως οι ποιητές τους συχνά αντλούσαν από δημοτικά τραγούδια και αναφέρει ως ενδεικτικό παράδειγμα το περίφημο τραγούδι της άνοιξης σε δεκαπεντασύλλαβο που τραγουδούσαν αντιφωνικά οι δήμοι της Κωνσταντινούπολης: Ἰδέ τό ἔαρ τό καλόν πάλιν ἐπανατέλλει, Φέρον ὑγίειαν καί χαράν καί τήν εὐημερίαν Αναφέρεται στην αποδιδόμενη στον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο πραγματεία Περί βασιλείου τάξεως (10ος αι.). Το τραγούδι της άνοιξης και το Γαμήλιον δημώδες βυζαντινόν άσμα που αποκατέστησε ο Κυριακίδης (1951) χαρακτηρίζονται οι πρωιμότερες διαθέσιμες εκδοχές δημοτικού τραγουδιού από τον Petropoulo (2003, 4). ἐρωμένην κέκτηται» 47 ή την περιπαθή ρήση του Ιγνατίου του θεοφόρου (1-2ος αι. μ.Χ.): «ὁ ἐμός ἔρως ἐσταύρωται».Ερωτικά μοτίβα και συμβολισμοί έχουν ήδη επισημανθεί στα γαμήλια εγκώμια τα εγκατασπαρμένα σε λόγια βυζαντινά έργα, στις λόγιες ερωτικές μυθιστορίες λ.χ. της Κομνήνειας εποχής, και έχει αναδειχθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ λόγιας και λαϊκής