Bu çalışmada; yoğun bakımda izlenen komatöz hastaların yakın takibi ile beyin ölümüne gidiş sürecinin araştırılması, beyin ölümü tanı sürecindeki epidemiyolojik ve klinik özellikler, mevcut prosedürlerin farklı aşamalarındaki zamanlamanın önemi hakkında verilerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tek merkezli, prospektif, kesitsel bir çalışma olarak planlanmıştır, 2015-2017 tarihleri arasında Yoğun bakımda tedavi gören, sedasyon almaksızın nörolojik muayenesinde GKS<8 olarak tespit edilen hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Bulgular: Beyin ölümü tanısı alan 79 hastadan 34'ünün (% 43) ailesi organ bağışı için onay verebileceğini belirtti. Ancak, bu hastaların sadece 26'sı (% 32,9) gerçekten bağışçı oldu. Organ bağışını onaylanan grupta, beyin ölümü beyanıyla aile ile organ bağışı hakkında görüşme süresi [medyan 12.5 (5-60) dakika], organ bağışına izin vermeyen gruba göre daha kısa bir süreye sahipti [medyan 30 (2-60) dakika] (p = 0.019). Sonuç: Yoğun bakım ünitelerinde beyin ölümüne ilerlerken koma skoru düşük olan hastaların dikkatle izlenerek, ailelere ayrıntılı bilgi verilmesinin ve aile ile organ bağışı görüşmesinin beyin ölümü bildiriminden sonra en kısa sürede yapılmasının organ bağışı oranları arttırabileceği düşüncesindeyiz.