İlkokul Matematik Dersinde Bilgi ve İletişim Teknolojisi Araçlarını Kullanmanın Öğretmen Görüşleri Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğrencilerinin matematik öğrenme sürecinde, Bilgi ve İletişim Teknolojisi (BİT) araçlarını kullanmanın öğretmen görüşleri açısından incelenmesidir. Nitel araştırma yaklaşımının benimsendiği bu çalışma, temel nitel araştırma deseni ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitimöğretim yılında Diyarbakır veya Şanlıurfa illerinde görev yapan öğretmenler arasından kolay erişilebilir örnekleme yöntemi ile seçilen 30 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak açık uçlu 8 sorudan oluşan görüşme formu kullanılmıştır. Veri toplama araçlarından elde edilen veriler, betimsel analiz kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; çalışmaya katılan tüm öğretmenlerin BİT araçlarını kullandığı ve öğretmenlerin bu araçlardan sırası ile en çok EBA, Okulistik, Morpa Kampüs ve mobil uygulamaları kullandıkları belirlenmiştir. Öğretmenler BİT araçlarının kullanışlı olduğunu, zengin içerikler sunduğunu; öğrencilerin matematik dersini öğrenmelerini olumlu etkilediğini ve bu derse ilişkin olumlu tutum oluşturmalarında etkili olduğunu ifade etmiştir. Öğretmenler; BİT araçlarını çeşitli sınıf düzeylerinde verimli bulduklarını, bu araçları matematik dersinin çeşitli aşamalarında kullandıklarını belirtmiştir. Öğretmenlerden büyük bir kısmı öğrencilerini okul dışında, matematik dersi için BİT araçlarını kullanmaları yönünde teşvik ettiğini belirtirken, diğer kısmı çeşitli nedenlerden dolayı öğrencilerini teşvik etmediğini/edemediğini ifade etmiştir.

Lise Öğretmenlerinin Bilgi ve İletişim Teknolojilerine Yönelik Kabulleri ile Teknopedagojik Eğitim Yeterliklerinin İncelenmesi

“…Nitekim benzer bir şekilde Chayomchai (2020), Covid-19 hastalığı sürecinde çevrimiçi teknolojilerin Z Kuşağı'ndaki kabulünün incelenmesi amacıyla yapmış olduğu çalışmada teknoloji kabullerinin yüksek düzeyde olduğu bulgusuna ulaşırken, benzer şekilde Aktürk ve Delen (2020), teknoloji kabul düzeyi ile öz-yeterlik inançları arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçladığı çalışmalarında, öğretmenlerin teknoloji kabullerinin yüksek olduğu bulgusuna ulaşmıştır. Bununla birlikte çalışmadan çıkan bulguya benzer olarak alan yazındaki birçok çalışmada öğretmenlerin teknoloji kabullerinin yüksek düzeyde olduğu bulgusuna ulaşılabilir (Aydoğmuş ve Karadağ, 2020;Bars, Yetkin, Doğan ve Erk, 2020;Tosuntaş, Çubukçu ve Beauchamp, 2020;Yenice vd., 2019).…”