1981
DOI: 10.1055/s-2007-971553
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

Immunofluorometrische Lokalisation von β-Glucosidasen inCicer arietinumL. Keimlingen

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
2
1

Citation Types

0
1
0
2

Year Published

1992
1992
2013
2013

Publication Types

Select...
2
1

Relationship

0
3

Authors

Journals

citations
Cited by 3 publications
(3 citation statements)
references
References 0 publications
0
1
0
2
Order By: Relevance
“…Subsequently, a beta-glucosidase showing high affinity for coniferin was co-localized with PRX activity to cell walls of young differentiating xylem in Pinus contorta (Dharmawardhana et al, 1995,1999). In Angiosperms, beta-glucosidase activity was first located in the cell walls of Cicer arietinum L. (Hosel et al, 1978; Burmeister and Hosel, 1981). The co-localization of beta-glucosidase activity and monolignol glucosides in differentiating xylem of conifers and some angiosperms led to the hypothesis that monolignol glucosides could represent lignin precursors.…”
Section: Monolignol Glycosylation and Deglycosylationmentioning
confidence: 99%
“…Subsequently, a beta-glucosidase showing high affinity for coniferin was co-localized with PRX activity to cell walls of young differentiating xylem in Pinus contorta (Dharmawardhana et al, 1995,1999). In Angiosperms, beta-glucosidase activity was first located in the cell walls of Cicer arietinum L. (Hosel et al, 1978; Burmeister and Hosel, 1981). The co-localization of beta-glucosidase activity and monolignol glucosides in differentiating xylem of conifers and some angiosperms led to the hypothesis that monolignol glucosides could represent lignin precursors.…”
Section: Monolignol Glycosylation and Deglycosylationmentioning
confidence: 99%
“…Το γεγονός αυτό επέτρεμε τόσο την ταυτοποίηση των φυσιολογικών υποστρωμάτων όσο και τη διασαφήνιση του ρόλου αυτών των ενζύμων. Ετσι από το φυτό Cicer arientium, απομονώθηκαν ένζυμα εξειδικευμένα για την υδρόλυση των 7-Ο-γλυκοζυλ-ισοφλαβονών, όπως το 7-Ο-β-Ο-γλυκοζίδιο της φορμονετίνης και το 7-0-β-ϋ-γλυκοζίδιο της βιοχανίνης A (Σχήμα 7) (76), τα οποία εντοπίστηκαν και ανοσοϊστοχημικά στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων του παρεγχυματικού φλοιού (77). Ενζυμα εξειδικευμένα για την υδρόλυση της κονιφερίνης και της συριζίνης (Σχήμα 7), απομονώθηκαν επίσης από το ίδιο φυτό (78) όπως και από βλαστημένα σπέρματα της ερυθρελάτης Picea abies (79) και από κυτταρικές καλλιέργειες και ιστούς της σόγιας Glycine max (80).…”
Section: τρανσγλυκοσυλίωσηunclassified
“…Ενζυμα εξειδικευμένα για την υδρόλυση της κονιφερίνης και της συριζίνης (Σχήμα 7), απομονώθηκαν επίσης από το ίδιο φυτό (78) όπως και από βλαστημένα σπέρματα της ερυθρελάτης Picea abies (79) και από κυτταρικές καλλιέργειες και ιστούς της σόγιας Glycine max (80). Τα ένζυμα αυτά σε όλες τις περιπτώσεις ήταν δεσμευμένα στο κυτταρικό τοίχωμα όπου και εντοπίσθηκαν ανοσοϊστοχημικά (77) 65.000) βρέθηκαν: μία 6-γαλακτοσιδάση με δράση 6-φουκοσιδάσης και a-L-αραβινοσιδάσης και βέλτιστο pH δράσης 5,1 και δύο β-γλυκοσιδάσες με βέλτιστα pH 4,5 και 4 και τιμές Km 0,2 mM και 0,5 τηΜ αντίστοιχα ως προς υπόστρωμα oNPGlu. Στη δεύτερη ομάδα (MB 48.000) ανήκαν: δύο β-φουκοσιδάσες που είχαν και δράση 6-γλυκοσιδάσης με βέλτιστα pH 5,6 και 4,5 αντίστοιχα και μία a-L-αραβινοσιδάση με δράση 6-γαλακτοσιδάσης και βέλτιστο pH 4,2.…”
Section: τρανσγλυκοσυλίωσηunclassified